Σ' αυτό το βίντεο τραγουδάω για τον Ιγνιμβρίτη, το ηφαιστειακό πέτρωμα της περιοχής του Πολιχνίτου, που η σοφία του ανθρώπου που λειτουργεί απόλυτα εναρμονισμένος με το περιβάλλον του, αξιοποίησε στο έπακρο, για να κατοικήσει, να πιεί, να φάει, να κινηθεί με άνεση, να εκφραστεί καλλιτεχνικά...

Ιγνιμβρίτης

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Μένω με το στόμα ανοιχτό.
Έχτισα το σπίτι μου γερό.
Σκάλισα στολίδια όνειρο.

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Νιώθω τρικυμία στο μυαλό.
Έχτισα πηγάδι για νερό.
Ανέβαζα κουβάδες για καιρό.

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Στέριωσα το κτήμα μου μ’ αυτό.
Βάσταξα το χώμα στο βουνό.
Έθρεψα λιόδέντρα για καρπό.

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Πάτωσα το δρόμο μου μ’ αυτό.
Θεμέλιωσα σχολείο στο χωριό.
Έμαθα τι πέτρωμα είναι αυτό.

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Μέσα μου πονώ από θαυμασμό.
Σπάταλη η γη, πέτρες κερνάει.
Το χέρι δουλεύει και τις κεντάει.

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Νιώθω τρικυμία στο μυαλό.
Άκου τη καρδιά! Σφυροκοπάει.
Σφιχτή ξερολιθιά, που δε χαλάει.

Κυριακή Στέργου

Στίχοι - Σκηνοθεσία - Μοντάζ - Ραπάρισμα: Κυριακή Στέργου

свернуть