.
جانِ مامان...تو امروز پنج ساله ميشوي...و من نميتوانم حال غريبم را براي هيچ كس تعريف كنم ...
.
حواسم ميرود به غروب آنروزي كه قراربود فردايش تو به دنيا بيايي.توي حياط بيمارستان با بهترين بابايي دنيا، باخستگي فراوان تنم از ماه آخر بارداري،نشسته بوديم روي آن نيمكت سبز رنگ سمت چپ، زير درختان تنومندكاج و صنوبر.داشتيم روياي آمدن تو را ميبافتيم، دستم را كه آهسته بروي شكمم گذاشتم بغضم تركيد.با خودم فكر كرده بودم اين آخرين روزي است كه من دوتا قلب در بدن دارم و از فردا چطور بدون قلب دومم راه بروم،زندگي كنم،زنده بمانم..و نميدانستم تو بعد از تولدت بازهم قلب دوم من خواهي ماند.اينرا درست زماني فهميدم كه اولين بار زمين خوردي و من قلب دومم درد گرفت،هربار كه گريه كردي،زخمي شدي، من سراسيمه به سويت دويدم و دست دراز كردم تا قلب دومم را، تورا، بگذارم سرجايش تا امن و آرام باشد...
تورا...قلبي كه عريان و بي دفاع در مقابل چشمهاي من، بيرون از تن من، راه ميرود، نفس ميكشد، مي افتد،زمين ميخورد زخمي ميشود، و من هيچ كاري نميتوانم برايش كنم جز اينكه بگويم مادر برات بميره، بيا بغل من....آخ كه جز اين چه ميتوانم بكنم براي قلبي كه ديگر هرگز نميتوانم برگردانمش به من...براي قلبي كه هر روز بزرگتر ميشود،دورتر ميرود از جسم من...آخ اگر روزي خانه ات بيرون از خانه ام،كوچه ام،شهرم،كشورم شود جانِ مامان...كه نتوانم بگويم بيا بغل من از بس كه تو دور باشي و تو، تو ي كوچك خوشبوي نرم معصوم نشود كه بيايي و بنشيني روي پاهاي من و اين قلب كوچك ديگر دستانش را دور گردن من حلقه نكند...چطور ميتوانم به تو بگويم با قلب من آرامتر در خيابان بدو، از سرسره پايين بيا، روي چاله هاي آب بپر... قلبي كه دوپاي ظريف دارد و بي هوا و شاد و نابلد، جهان را كشف ميكند و نميداند اين او نيست كه ميدود، قلب مادر است...
.
نانياي لطيفم، تو ،قلب دوم كه نه، تو قلب اول مني جانِ مامان، دردت به جانِ مامان، بخند كه قلبم به صداي خنده هاي توست كه ميتپد...
. ماه تابانم، خورشيدكم،تولد پنج سالگيت مبارك
به وقت پاك هشتم سپتامبر
هفدهم شهريور
روز پاك زميني شدن تو
.
.
شيوا بلوريان
وين
اتريش
.
.
.
ويدئو هنر فوق العاده و بينظيره همسر ماه و عزيزمه كه بهترين و عشق ترين پدر دنياست، لباس زيبا هم توسط مزون خانم آزاده كريمي كه از بهترين دوستان تاتري من هستن به صورت ويژه براي ما طراحي شده
@karimi.bridemeson #نانیای_من
