کابل فیبر نوری (Fiber Optic Cable) نوعی کابل است که برای انتقال داده‌ها با استفاده از نور طراحی شده است. این کابل‌ها از فیبرهای شیشه‌ای یا پلاستیکی تشکیل شده‌اند که داده‌ها را به صورت پالس‌های نوری منتقل می‌کنند. کابل‌های فیبر نوری به دلیل سرعت بالا، پهنای باند گسترده و قابلیت انتقال داده‌ها در فواصل طولانی بدون افت کیفیت، در سیستم‌های ارتباطی مدرن بسیار پرکاربرد هستند.
اجزای کابل فیبر نوری:
1. هسته (Core): بخش مرکزی کابل که نور را منتقل می‌کند. معمولاً از شیشه یا پلاستیک ساخته می‌شود.
2. روکش (Cladding): لایه‌ای اطراف هسته که نور را در داخل هسته نگه می‌دارد و بازتاب داخلی را ممکن می‌سازد.
3. پوشش محافظ (Coating): لایه‌ای از مواد پلاستیکی برای محافظت در برابر رطوبت، فشار و آسیب‌های فیزیکی.
4. لایه‌های بیرونی: شامل مواد محافظتی اضافی مانند ژاکت بیرونی (Outer Jacket) برای مقاومت در برابر عوامل محیطی.
انواع کابل‌های فیبر نوری:
1. تک‌حالتی (Single-mode): برای انتقال داده‌ها در فواصل طولانی و با سرعت بالا استفاده می‌شود.
2. چندحالتی (Multi-mode): برای فواصل کوتاه‌تر و کاربردهای شبکه داخلی (LAN) مناسب است.
مزایای کابل فیبر نوری:
• سرعت بسیار بالا
• مقاومت در برابر نویز الکترومغناطیسی
• انتقال داده‌ها بدون افت کیفیت در مسافت‌های طولانی
• امنیت بیشتر در برابر استراق سمع
کاربردها:
• اینترنت پرسرعت
• شبکه‌های مخابراتی
• سیستم‌های نظارت تصویری
• شبکه‌های رایانه‌ای (LAN و WAN)
• زیرساخت‌های ارتباطی در شهرهای هوشمند
اگر اطلاعات بیشتری یا جزئیات خاصی نیاز دارید، بفرمایید!
