Joanna Woyda
"Duże stężenie jodu"
Wystawa w dniach 03-14 czerwca 2022 roku
Galeria DAP1, ul. Mazowiecka 11 A, 00-052 Warszawa
Twórczość Joanny Woydy pozostając – w warstwie materii – tradycyjnym malarstwem sztalugowym, prowadzi interesującą konfrontację tego, co figuralne i narracyjne, z tym, co dekoracyjne i abstrakcyjne. Prawie nieobecny i nieistotny już w kontekstach współczesnej kultury konflikt figuracji i abstrakcji artystka zamienia w konstruktywny namysł nad rolą malarstwa we współczesnej wizualności. Niemal metodyczny dobór kwadratowych podobrazi dla wyrażenia najprostszych gestów i emocji, wynikających z relacji człowieka z naturą, w atrakcyjny sposób zaprasza widza do wejścia w poetykę tego malarstwa, które czerpie zarówno z fotografii jak i setek lat dorobku artystycznego ludzkości. Uniwersum twórczości autorki stanowi zazwyczaj plaża, wypełniona zrazu pojedynczą postacią dziecka czy dorosłego, a kiedy indziej grupą osób. Interesujące relacje przestrzenne wynikające z zastosowanej przez Woydę lapidarnej kompozycji w znakomity sposób potęgują wrażenie obcowania bohaterów tych obrazów z żywiołem morza. Jednak poza opowieściami zawartymi w poszczególnych przestawieniach czujemy coś jeszcze, coś co mało namacalne i niemal mityczne, a jednak istotne, bo zakodowane również kulturowo. To jod, występujący w dużym stężeniu m.in. na wąskim pasie wybrzeża Bałtyku. Wskazuje na to również kojąca kolorystyka obrazów Joanny Woydy, wiążąca piaskową barwę plaż z błękitami morskiej toni, złamanymi czernią i fioletem. Takiego refleksyjnego ukojenia życzę wszystkim odbiorcom tego malarstwa i, w imieniu autorki oraz własnym, zapraszam na jej indywidualną wystawę malarstwa, którą zatytułowaliśmy: Duże stężenie jodu.
Arkadiusz Karapuda - kurator wystawy
JOANNA WOYDA
Urodzona w 1981 roku. Dyplom z wyróżnieniem dziekańskim w pracowni malarstwa prof. Wiesława Szamborskiego, z dodatkową specjalizacją z grafiki warsztatowej, pod kierunkiem prof. Rafała Strenta, na Wydziale Malarstwa, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2005).
Stypendystka Ministra Kultury (2005) oraz Banku BPH (2005), laureatka Nagrody Ewy Tomaszewskiej – Członka Prezydium KK NSZZ „Solidarność” (2005) oraz zdobywczyni Grand Prix w konkursie Fundacji im. Franciszki Eibisch (2014).
Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych i uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą (między innymi w Warszawie, Olkuszu, Łodzi, Legnicy, Los Angeles, Kijowie, Brukseli, Petersburgu, Hadze). Członkini okręgu warszawskiego ZPAP (od 2010).
Prywatnie żona fotografa Łukasza Kozyry, mama trzech córek: Hanny, Heleny i Ewy.
Ещё видео!