Na een kleine drie weken op de Tour begin je te beseffen wie eigenlijk echt belangrijk is in dit circus. De technische ploeg bijvoorbeeld, die elke ochtend verschrikkelijk vroeg naar de finish gaat om daar alles in gereedheid te brengen voor de radio en televisie. Dankzij hen mis je niets van de Tour. Speciaal om hun pijn te voelen, trokken we even vroeg naar daar. Sympathiek hé?

De rit die dag werd ingekort. Dat zorgde ervoor dat we redelijk op tijd naar bed konden. Mooi op tijd, want we zijn moe. En wij niet alleen. De renners - lees: onze vrienden - zijn ook moe. We gingen op de voorlaatste dag, bij de start in Albertville, eens polsen hoe het met hen ging en hoe ze de voorbije drie weken met hun kamergenoten hadden overleefd.

Natuurlijk belandden we opnieuw bij Jens Keukeleire. We hadden hem aan praktisch elke start gezien en hem telkens gevraagd hoe hij zich ontspande. Toen hij tijdens ons eerste gesprek liet vallen dat hij fan is van Stranger Things, begon er iets te bloeien. Een gemeenschappelijke interesse in series. We vroegen aan de volgers op Instagram welke series Jens nog zou moeten volgen en gaven hem het lijstje door. Niet alles beviel hem, de kritische ziel, maar we zijn zeker dat hij het gebaar apprecieerde.

Want vrienden appreciëren alles van elkaar.

Bon, op naar Parijs!

свернуть