In 2020 reden we de nacht in,
Was de wereld het spoor even kwijt.
Waar het jaar vol enthousiasme begon,
Zijn we nu vooral blij dat alles nog rijdt.

We zochten naar signalen in de mist,
Naar helder licht,
In een wereld vol onduidelijkheid,
Onze mensen, samen het kloppend ProRailhart,
Werkten verspreid over heel Nederland.

Stapvoets maar doelbewust reden we door,
Er was immers nog genoeg te bereiken.
Genoeg stations om aan te doen,
En in hun nieuwe werkelijkheid te bekijken.

Vanuit het hele land,
Bouwden we samen door.
Ieder op zijn eigen plek,
Gedreven werkend, aan en voor het spoor.

We groeven tunnels,
Verbeterden tracés,
Bouwden bruggen,
En verbreedden het spoor.
Onbeveiligde overgangen verdwenen,
En rookpalen verlieten voor altijd hun plek op stations.

En terwijl designers circulaire stations ontwierpen,
Pakten we door met big data en innovaties,
Duurzame dwarsliggers,
Plannen in miliseconden en slim alarmeren.
We testten met waterstof- en automatische treinen,
En leerden vervoerders keren op nieuwe opstelterreinen.

Ploegen werkten dag en nacht,
Herstelden, beveiligden of hielden de wacht.

Terwijl we stappen zetten voor een duurzame toekomst
met meer treinen, reizigers en goederen,
Verdween overweg na overweg,
En vond de cadeau-spoorboom naar Peter zijn weg.

We zijn trots op wat we dit jaar hebben bereikt,
En gaan door, in deze donkere nachtdienst,
Tot het fluitsignaal klinkt,
En onze rit weer normaal vervolgt.

Hopelijk tot gauw, tot ziens.

Meer informatie over het spoorjaar 2020 en de resultaten van ProRail vind je op [ Ссылка ]

Terugblik 2020, #jaaroverzicht

свернуть