#سخنرانی
خلاصه
چرا اسلام و تشیع؟
سلسله مباحث نواندیشی دینی
سخنرانی زنده، ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ۷ نوامبر ۲۰۲۰
چون همه امور کشور «اسلام مالی» شده و ضعفهای کارشناسی با انتساب نابجا به دین و مذهب توجیه شده است، طبیعی است که نارساییها هم به پای دین و مذهب نوشته شود.
آنچه عامل اصلی مشکلات کشور است:
حکومت دینی به جای حکومت سکولار،
حکومت یکهسالار اقتدارگرا به جای حکومت دموکراتیک،
مدیریت فقهی و ایدئولوژیک به جای «مدیریت علمی و مبتنی بر منافع ملی» است.
امتیازات تشیع در محورهای سه گانه عدالت ربوبی و اجتماعی، عقلانیت در فهم دین، و امامت اهل بیت به عنوان منبع سوم معرفت اسلامی است.
داعش، القاعده، طالبان و انصار حزب الله نماینده اسلام نیستند.
کشتن معلم فرانسوی شرعا حرام و ریختن خون بیگناه بوده است.
قرار نیست ما برای اقداماتی که حرام و نادرست می دانیم شرمنده باشیم.
کسانی باید شرمنده باشند که با جنایت انجام گرفته موافق بوده از آن دفاع کرده اند.
این یک بام و دو هواست که اگر یک اقلیت محض جاهل جنایتی انجام داد تمام مسلمانان سرزنش شوند و دین آنها آئین خشونت معرفی شود، اما در اقدامات مشابه توسط غیرمسلمانان، جنایت به قاتل محدود شود.

آنچه مسلمانان یا پیروان هر دین دیگری اهانت به مقدسات می پندارند اصولا در غالب کشورهای غربی جرم نیست تا مجازات داشته باشد، و آزادی بیان دقیقا شامل آنچه دینداران توهین به مقدسات می پندارند می شود.
پروتستانیسم اسلامی و اصلاحات لوتری یعنی:
انحصار تعالیم اسلامی به قرآن و حذف سنت،
حذف لزوم تخصص در علوم اسلامی،
ایمان گرایی و حذف عمل در رستگاری.
در علوم عرفی به اظهار نظر غیرمتخصص وقعی گذاشته نمی شود، هرچند کاملا آزادند و باید هم آزاد باشند.
چرا در علوم دینی تخصص لازم نباشد؟
به نظر وهابیون تمام مطالب اسلامی بعد از قرن سوم هجری «جعلی» است.
البته هر مسلمانی باید در قرآن شخصا تدبر کند. اما تفسیر قرآن بدون اطلاع کافی از علوم اسلامی معتبر نیست.
دور ریختن سنت در «اسلام قرآنی» خود را از سنت پیامبر محروم کردن است.
تقریب مذاهب اسلامی یعنی سنی و شیعه با «حفظ هویت مذهبی» خود با یکدیگر «مدارا و گفتگو» کنند.
دئیسم روش موحدان خارج از ادیان سازمان یافته رسمی یا باور به خالقی است که درگیر کار جهان نمی شود. در دئیسم منبع اصلی عقل است و وحی و سنت کنار گذاشته می شود.
عبور از اسلامِ غزالی، عبده و فضل الرحمن برای اهل سنت به بهانه اسلام بن لادن، ملاعمر و ابوبکر بغدادی عین بلاهت است.
در عالم تشیع هم عبور از اسلام أمثال آخوند خراسانی، آقایان طباطبایی و منتظری به بهانه اسلام کژفهمانه امثال مصباح یزدی، محمد یزدی و مؤمن قمی عین سفاهت است.
[ Ссылка ]

свернуть