Wiersz Adama Asnyka „Ja ciebie kocham” to subtelna i głęboka refleksja nad miłością, jej intensywnością oraz nieuchwytnością ludzkich uczuć. W naszym nowym projekcie muzycznym ten wyjątkowy utwór staje się inspiracją do stworzenia kompozycji, która delikatnie wprowadza słuchacza w świat pełen emocji i namiętności, oddając hołd sile uczucia, które trwa mimo przemijającego czasu.
Zanurz się w melancholijnej atmosferze wiersza, gdzie język Asnyka, pełen delikatności i wrażliwości, harmonizuje z subtelną muzyką, tworząc przestrzeń do refleksji nad miłością, tęsknotą i duchowym połączeniem dwojga ludzi. Ta podróż przez poetycki i muzyczny świat prowadzi słuchacza przez nieuchwytne piękno miłości, której prawdziwe znaczenie odkrywamy na nowo.
Subskrybuj nasz kanał, aby śledzić kolejne muzyczne interpretacje klasycznych dzieł poetyckich, gdzie sztuka słowa i dźwięku splatają się w jedno, oferując nowe perspektywy w odbiorze literatury.
Wiersz:
Ja ciebie kocham! Ach te słowa
Tak dziwnie w moim sercu brzmią.
Miałażby wrócić wiosna nowa?
I zbudzić kwiaty co w nim śpią?
Miałbym w miłości cud uwierzyć,
Jak Łazarz z grobu mego wstać?
Młodzieńczy, dawny kształt odświeżyć,
Z rąk twoich nowe życie brać?
Ja ciebie kocham? Czyż być może?
Czyż mnie nie zwodzi złudzeń moc?
Ach nie! bo jasną widzę zorzę
I pierzchającą widzę noc!
I wszystko we mnie inne, świeże,
Zwątpienia w sercu stopniał lód,
I znowu pragnę - kocham - wierzę -
Wierzę w miłości wieczny cud!
Ja ciebie kocham! Świat się zmienia,
Zakwita szczęściem od tych słów,
I tak jak w pierwszych dniach stworzenia
Przybiera ślubną szatę znów!
A dusza skrzydła znów dostaje,
Już jej nie ściga ziemski żal -
I w elizejskie leci gaje -
I tonie pośród światła fal!
