«1991թ-ի վերջերն էր 1992թ-ի սկիզբը, երբ ես հեռուստացույցով լսեցի, որ ոտքից վիրավոր զինվորը մահանում է , չկա պրոֆեսիոնալ բուժաշխատող, որ իմանա լարանը (жгут) վերքից վերև է պետք կապել, թե ներքև: Ես հաջորդ օրը գնացի Առողջապահության նախարարություն և ասեցի, որ ես կգնամ ռազմի դաշտ, ինձ գործուղեք և ինձ երկու ամսով գործուղեցին»,- «Ա1+»-ի հետ զրույցում պատմում է Արցախյան ազատամարտի մասնակից, այժմ էլ «Արցախյան պատերազմի մասնակից կանանց» ՀԿ հիմնադիր նախագահ Աիդա Սերոբյանը:

2 ամիսը լրանալուց հետո, Արցախի առողջապահության նախարարը նրա գործուղումը երկարաձգել է մինչև 4 ամիս , այնուհետ 6 ամիս:

свернуть