Aleksandar Simović (1976) je jedan od optuženih da je učestvovao u ubistvu predsednika vlade republike Srbije Zorana Đinđića. Optužnica ga tereti da se sa Zvezdanom Jovanovićem, koji je prema optužnici pucao, nalazio u prostoriji u trenutku atentata.
Specijalni sud u Beogradu osudio je 2013 god na 20 godina zatvora pripadnika Zemunskog klana Aleksandra Simovića zbog optužbi da je u junu 2006. godine "bezobzirno ubio Zorana Vukojevića Vuka".
Simović je osuđen zbog optužbi za teško ubistvo iz osvete i koristoljublja, jer je Vukojević, koji je bio šef obezbedjenja vođe Zemunskog klana Dušana Spasojevića, posle ubistva premijera Srbije Zorana Ðinđića pristao da sarađuje sa tužilaštvom i dobio status svjedoka-saradnika u procesu za taj atentat, kao i u procesu protiv Zemunskog klana.
Istom presudom osuđen je i za nedozvoljeno držanje oružja na dve godine zatvora, ali mu je zakonskim odmeravanjem kazni izrečena jedinstvena kazna od 20 godina zatvora.
Njegov branilac Miloš Zeković rekao je da će se žaliti na presudu Apelacionom sudu u Beogradu.
Simović u požarevačkom zatvoru Zabela izdržava kaznu od 40 godina zatvora zbog devet ubistava i tri otmice koje je izvršio kao pripadnik „Zemunaca“, kao i zbog učešća u ubistvu Ðinđića.
Vukojevićevo svedočenje dovelo je do otkrivanja i dokazivanja krivičnih dela koja su počinili pripadnici zemunske grupe, ali je izazvalo i motiv za njihovu osvetu, smatra Tužilaštvo za organizovani kriminal, koje je podiglo optužnicu protiv njega.
Simović je dobio i dve godine zatvora zbog skrivanja oružja u stanu na Novom Beogradu, u kojem se, pored ostalih mesta, krio tokom višegodišnjeg bekstva.
On je tokom suđenja priznao da je skrivao oružje, ali je tvrdio da nije bilo njegovo, već Zorana Povića Pove, koji je nastradao prilikom likvidacije Vukojevića.
U stanu u kome je uhapšen Simović pronađeni su revolver Smith &Wesson, automatska puška sa municijom, ručna bomba, kao i municija za pištolj Magnum 357, kojim je izvršeno ubistvo Vukojevića.
Vukojević je status saradnika dobio 2003. godine, ali je kasnije došao u sukob s Jedinicom MUP-a Srbije za zaštitu svedoka, posle čega je izašao iz programa zaštite.
Prema optužnici, Simović, koji je u to vreme bio u bekstvu, zajedno sa Povićem i više nepoznatih lica, sačekao je Vukojevića ispred kuće u Zemunu.
Oni su ga savladali, ubacili u kola i odvezli na autoput Beograd-Šid, gdje mu je Simović zadao više udaraca tupim predmetom u glavu, a potom pucao u njega iz pištolja Magnum kalibra 357 milimetara i pogodio ga u predjelu glave grudi i vrata.
Mrtvog Vukojevića je zapalio i njegovo telo ostavio pored puta. Prilikom te otmice i komešanja u automobilu Pović je ranjen, ali su ga ostali prevezli u Urgentni centar, gde je preminuo.
Aleksandar Simović je mlađi brat Miloša Simovića, koji je uhapšen u junu 2010. godine poslije sedam godina bekstva, nakon sukoba sa Sretkom Kalinićem.
Aleksandar Simović je uhapšen 25. novembra 2006. godine u stanu u Novom Beogradu. Sa njim je tada bila supruga Zorana.
