Premiera: 22.10.2022, godz. 19.00
Oklaski z pokazu 3/12/23
Miejsce: Teatr Gdynia Główna

Na podstawie fragmentów „Kraboszek” Barbary Piórkowskiej
scenariusz i reżyseria: Ewa Ignaczak
asystentka reżyserki: Ida Bocian
obsada: Aleksandra Bakiera, Anna Bochnak – Fryc, Joanna Gostkowska, Olga Krasoń, Magdalena Lesiecka, Agnieszka Rusakiewicz, Magdalena Śmierzchalska, Katarzyna Zajączkowska

Spektakl jest tematem projektu Towarzystwo Miłośników Gdyni „Echa tradycji. Muzyczne dziedzictwo Pomorzan”, dofinansowanego ze środków Samorządu Województwa Pomorskiego.
Współpraca: Towarzystwo Miłośników Gdyni, Akademia Głosów Tradycji, Teatr Gdynia Główna, Teatr Stajnia Pegaza.

Po premierze (recenzje): [ Ссылка ]

W spektaklu na pierwszym planie jest KOBIETA i jej życie wypełnione powinnościami, wdrukowaną od pokoleń świadomością o jej społecznej roli. Co musi się wydarzyć w jej życiu, by zaczęła zastanawiać się nad zmianą? Czy spotkanie głównej bohaterki z pramatką i zajrzenie w oczy Rzece odmieni życie przyszłych pokoleń kobiet? Czy zerwą one z odwieczną tradycją „wekowania ogórków”?

Rodzanice, spektakl na motywach powieści Barbary Piórkowskiej „Kraboszki” to emocjonalna historia zmiany kobiecego losu i próby utkania nowej makatki życia głównej bohaterki. Spektakl prowadzony jest w atmosferze czułości, słowiańskich wierzeń i świata przyrody przeplatającymi się z ciężką do udźwignięcia codziennością. Historia oprawiona jest ludowymi pieśniami w wykonaniu śpiewaczek Akademii Głosów Tradycji. Pieśni wykorzystane w spektaklu pozyskane zostały z różnych źródeł m.in. ze zbiorów fonograficznych Instytutu Sztuki PAN, archiwalnych nagrań m.in. Polskiego Radia, Śpiewnika Pelplińskiego oraz z przekazu ustnego- bezpośrednio od śpiewaczek i śpiewaków ludowych ze wsi, z różnych regionów Polski.

Jak doszło do podróży i spotkania pieśni tradycyjnej z teatrem?

Zaśpiewany spektakl o kobiecie jest spełnieniem naszego marzenia. Jesteśmy grupą 9 kobiet, wykonujemy pieśni tradycyjne a capella, w gwarze, charakterystycznej dla konkretnego regionu Polski. Od lat odwiedzamy starsze pokolenia śpiewaczek we wsiach, dzięki czemu nasiąkamy plemienną muzyką i słowem sprzed wędrówki ludów. Sam śpiew jest dla nas zmysłowy oraz kojący. Wspólne wykonywanie pieśni zawęźla naszą grupę, w nietypowy sposób tworzy nas, kobiety jako wspólnotę. Archaiczne pieśni porównać można do żywych skamielin, w których ukryta jest najprostsza i uniwersalna prawda. Zdarza się, że podczas koncertów czujemy, że odbiorca nie odnajduje kontekstu pieśni. By mu to umożliwić, rozszerzamy formułę naszych występów, wzbogacając je o słowo. Zależy nam, aby w uniwersalny dla każdego sposób opowiedzieć historię, którą nosimy w sobie od pokoleń.

Współpraca Akademii Głosów Tradycji z Teatrem Gdynia Główna jest w pewnego rodzaju eksperymentem. Czerpiemy od siebie wzajemnie jak z magicznej studni. Obcując z reżyserią, uczymy się podstaw aktorstwa, umiejętności okiełznywania własnych emocji czy zrozumienia swojego ciała poprzez ruch. W zamian dzielimy się wiedzą o roli pieśni w życiu dawnych społeczności wiejskich, o ich terapeutycznym wydźwięku i mądrości przekazanej tą drogą przez kobiety wielu generacji. W spektaklu pozostajemy sobą, choć żyjemy w alternatywnym świecie pełnym słowiańskich wierzeń, prastarych stworzeń, atawistycznych instynktów. Towarzyszy nam ból i intymność. Zapach miesza się z ciężarem, a silna wola łączy z ukojeniem.

свернуть