Myślałam, że kocham to z byt wielkie słowo,
bym je kiedyś wypowiedziała.
Bo kochać…
To życie komuś podarować…
Serce, i duszę.
Unosić kogoś na skrzydłach własnej wiary.
Kładąc świat u czyichś stóp.
Lecz pojawiłeś się Ty.
Krusząc na mojej duszy lód.
Gdy w oczy Ci patrzyłam,
Ja Wariatka ALEX
Całe ciało moje drżało.
I wtedy zrozumiałam, że Cię kocham Gabrielu.
Lecz nadziei, już nie było.
Bo za późno, na wyznania.
Gdy Ty…
w objęciach innej stałeś.
Dla niej aniołem będziesz,
I to on tulić będzie Cię do snu…
Jedynie wiersz zatrzymaj w pamięci…
Być może jeszcze kiedyś się spotkamy,
gdy me serce zagoi rany.

свернуть