معمای هستی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
معمای هستی، نام آلبومی است با صدای محمدرضا شجریان و نوازندگی محمدرضا لطفی که در سال ۱۳۷۶ در دستگاه شور اجرا شد.
هنرمندان
خواننده: محمدرضا شجریان
نی: عبدالنقی افشارنیا
تنبک: همایون شجریان
سه تار: محمدرضالطفی
شعر از حافظ، سایر شاعران ناشناسند (تصنیف‌های قدیمی)
صدابردار: ایرج حقیقی
طرح: مژگان شجریان
فهرست
ساز و آواز: غزل حافظ
تصنیف پرند شوشتری (آهنگ قدیمی)
سازوآواز غزل حافظ
تصنیف نگار (آهنگ قدیمی)
ساز و آواز: غزل حافظ
تصنیف چشم مست (آهنگ قدیمی)
تصنیف ضربی پای لنگ (آهنگ قدیمی)
ترانه
مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
آواز شور، شعر از حافظ
(درآمد شور)
مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم
(جمله اول رضوی)
به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم
نمی‌دانی مگر دردم
(جمله دوم رضوی)
نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی
نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی
و بگریزی
گذاری آر و بازم پرس
گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم
(جمله سوم رضوی)
ندارم دستت از دامن
ندارم دستت از دامن بجز در خاک آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم
(حجاز)
فرو رفت از غم عشقت دَمَم دم می‌دمی تا کی
دم می‌دمی تا کی
فرو رفت از غم عشقت دَمَم دم می‌دمی تا کی
دِمار از من برآوردی
برآوردی
برآوردی
نمی‌گویی برآوردم
(رضوی)
به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم
نمی‌دانی مگر دردم
