„Kurier Warszawski", nr 112 z 1862 roku: Z dniem dzisiejszym przy zakładzie Artystyczno-Litograficznym przy ulicy Długiej, pod Nr 550, P. Maxymiljana Fajansa, tenże otwiera «Zakład Fotograficzny» urządzony podług najnowszych ostatnich wymagań sztuki fotograficznej. Studjując przez długi czas sztukę fotograficzną w najcelniejszych tego rodzaju zakładach za granicą, P. Fajans, jest dziś w stanie odpowiedzieć wszelkim wymaganiom wykształconego już teraz smaku Publiczności, i wysoko posuniętego postępu fotografii; w tym celu zakład swój, zaopatrzył w najdoskonalsze aparata i przystroił w to wszystko, co dotąd w tej sztuce odkrytem zostało.
Promocja nowego albumu w serii wydawniczej Domu Spotkań z Historią i Muzeum Narodowego „Fotografowie Warszawy". Gośćmi wieczoru byli: Danuta Jackiewicz, autorka, kurator fotografii z Muzeum Narodowego w Warszawie; prof. Maciej Buszewicz z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, autor projektu graficznego; dr Paweł Żak, fotograf z Uniwersytetu Warszawskiego oraz gość specjalny Anna Stęplewska z domu Fajans. Wieczór prowadziła Katarzyna Madoń-Mitzner, redaktor serii wydawniczej.
Album zawiera kilkadziesiąt fotografii Maksymiliana Fajansa, w tym widoki Warszawy z lat 60 i 70. XIX wieku oraz zapisy życia miasta (m.in. otwarcie mostu Kierbedzia, wnętrze słynnej cukierni Lourse'a w Hotelu Europejskim, reportaż z wystawy przemysłowo-rolniczej w Warszawie), portrety wybitnych mieszkańców i osobistości przyjeżdżających do Warszawy, wówczas stolicy Królestwa Polskiego, wykonane w pracowni artysty. Cześć zdjęć przedstawia miejsca czy wydarzenia nie rejestrowane przez żadnego innego fotografa, jak np. wnętrze wspomnianej cukierni Lours'a czy infrastruktura nowych stacji kolejowych na warszawskiej Pradze. W książce znalazł się również esej Danuty Jackiewicz oraz kalendarium najważniejszych wydarzeń w dziejach fotografii na świecie i w Królestwie Polskim.
Maksymilian Fajans, wybitny fotograf, litograf oraz wydawca, otworzył atelier portretowe w połowie XIX wieku przy ulicy Długiej w Warszawie (później miał zakład przy Krakowskim Przedmieściu 52) i od razu dołączył do grona najpopularniejszych artystów w stolicy. Początkowo jego domeną był rysunek i litografia (której uczył się w Paryżu u Emille'a Lassalle'a i Rosé-Josepha Lemerciera ), od 1862 roku dołączył do oferty modną wówczas fotografię, dzięki czemu znalazł się w elicie europejskich grafików.
Książka ukazuje się w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Serię wydawniczą „Fotografowie Warszawy" prezentującą popularnonaukowe albumy monograficzne, poświęcone wybitnym XIX- i XX-wiecznym twórcom warszawskim, zainaugurował album Karol Beyer 1818--1877.
