Warszawa śródmieście południowe (dojście do centrum)
Warszawa jest miastem w centralnej Polsce, od 1596 r. stolicą Polski, a także ważnym ośrodkiem naukowym, kulturalnym, politycznym oraz gospodarczym.
Siedziba władz państwowych, przedstawicielstw dyplomatycznych innych państw, organizacji o zasięgu ogólnokrajowym.
Turyści chętnie odwiedzają m.in. Stare Miasto i Nowe Miasto, Trakt Królewski, biegnący od Zamku Królewskiego, przez Krakowskie Przedmieście, Nowy Świat i Al. Ujazdowskie w kierunku Wilanowa, zabytkowy cmentarz - Powązki.
Przez cały rok w mieście odbywają się imprezy, które uatrakcyjnią nawet najkrótszy pobyt w stolicy, np. targi, koncerty, wystawy.
Przełom wieku XIII i XIV (dokładna data nie jest znana) to czasy lokacji miasta na prawach chełmińskich i może być uznany za zamknięcie pradziejowego i wczesnodziejowego etapu dziejów Warszawy. Gdy w roku 1321 wzmiankowany jest po raz pierwszy kasztelan warszawski, miasto znajdowało się na terenie dzisiejszego Starego Miasta.
Już przed rokiem 1596 Warszawa zaczęła zmieniać się w miasto rezydencjonalne, zaś proces ten w pierwszej połowie XVII wieku uległ znacznemu przyspieszeniu.
Dawne podwarszawskie wsie (Praga, Skaryszew, Grochów) zamieniały się w miasteczka; w XVII wieku powstawały także nowe osady, np. Leszno i Grzybów.
W latach dziewięćdziesiątych XVIII w. pojawiły się kamienice pięcio- i sześciopiętrowe; normą było wykorzystanie najmniejszych nawet działek i zagęszczanie zabudowy, co tworzyło charakterystycznie podwórka - studnie.
Skala rozwoju wymagała usprawnienia komunikacji oraz poważnych inwestycji w infrastrukturę komunalną. W 1864 roku stolica otrzymała pierwszy stały most przez Wisłę, wybudowany na wysokości Starego Miasta przez wybitnego inżyniera Stanisława Kierbedzia.
W 1866 roku otwarto pierwszą linię tramwaju konnego. Sieć tramwajowa wydłużała się powoli; przyśpieszenie nastąpiło dopiero w latach dziewięćdziesiątych. Przełom przyniosła elektryfikacja, zainaugurowana w 1908 roku.
Jednym z najważniejszych czynników rozwoju był przemysł. Nadal nastawiony w znaczniej mierze na rynki rosyjskie, od lat siedemdziesiątych przeżywał przewrót przemysłowy i procesy koncentracji.
Wybuch pierwszej wojny światowej przyjęła Warszawa dość spokojnie. Mobilizacja została ogłoszona 31 lipca 1914 roku, a 1 sierpnia Niemcy wypowiedziały wojnę Rosji.
W pierwszym roku wojny nie było widać jeszcze rażących zmian. Ludzie posiadali przedwojenne zapasy ubrań, żywność była dostarczana regularnie. Jednak już wtedy zaczęły się kłopoty z opałem i ograniczenia w dopływie prądu.
Po wejściu Niemców wiele się zmieniło. Znikły rosyjskie napisy na szyldach, pozmieniano nazwy ulic. Pojawiło się natomiast sporo napisów niemieckich, głównie drogowskazów.
1 września 1939 roku o świcie na lotnisko Okęcie, budynki mieszkalne Rakowca i Koła spadły pierwsze bomby niemieckie. Tego dnia dwukrotnie jeszcze ogłaszano alarmy lotnicze, co później stało się codziennością warszawskiego września, bombardowania zaś oraz ostrzał artyleryjski nękały mieszkańców stolicy, niosąc śmierć i coraz większe zniszczenia.
W pierwszych dniach wojny życie miasta pomimo bombardowań toczyło się w miarę normalnie: nie brakowało żywności, otwarte były sklepy, restauracje, kawiarnie, teatry, kina, działała komunikacja.
00:00 Intro
00:30 Warszawa - Śródmieście Południowe
Data nagrania: Październik 2022
#Warszawa #pasaz #wislawyszymborskiej
