Ο εννιάχρονος Βικτόρ τη μέρα των γενεθλίων του αποφασίζει να αποτινάξει την ταυτότητα του υποδειγματικού γιού και να ξεσκεπάσει όλα τα καλώς κρυμμένα - κακώς κείμενα, της οικογένειάς του. Τραβώντας αργά και επιδέξια το σεντόνι της αστικής υποκρισίας, κατευθύνει τα πράγματα μέχρι το τέλος του έργου σε αποκαλύψεις που οδηγούν στη διατάραξη της οικογενειακής γαλήνης, του πατριωτικού εφησυχασμού, της κοινωνικής σύμβασης. Ο Βικτόρ με την ειλικρίνεια, την αφέλεια, την αθωότητα αλλά και την πονηράδα ενός παιδιού, επιτίθεται σε όσα δεν μπορεί να κατανοήσει και να αποδεχτεί ως προϋποθέσεις μιας ασφαλούς και ήσυχης κοινωνικής ζωής.
[[ Ссылка ]]

свернуть