پرواز به آندامان حدود دو ساعت طول می‌کشد اما با قایق یک سفر چهار روزه است. ما با هواپیما ۶۵۰ مایل به سمت جنوب کلکته می‌رویم تا به دورافتاده‌ترین ناحیه خلیج بنگال برسیم. مجمع‌الجزایر آندامان از دویست جزیره سرسبز استوایی تشکیل شده اند. فقط ۳۸ جزیره سکنه دارند که این جزایر دارای ساحلی خلوت و بهترین آب برای غواصی هستند. پورت‌بلیر، مرکز مجمع‌الجزایر آندامان، به مدت هشتاد سال محل یکی از مستعمرات کیفری بدنام انگلیسی‌ها بوده است. انگلیسی‌ها زندانیان سیاسی‌شان را به اینجا می‌فرستادند؛ استقلال‌طلبانی که حکومت آن‌ها را تهدید می‌کردند. این شهر امروزه یک شهر پر جنب و جوش است. جمعیت آن به شدت بالارفته چرا که مهاجران هند جنوبی در سال‌های اخیر به این شهر هجوم آورده اند. اغلب آن‌ها اهل تانامادو هستند و خوشبختانه آشپزی فوق‌العاده‌شان را نیز با خود به همراه آورده اند. پن‌کیک‌هایی به نازکی کاغذ که از آردِ برنج و آردِ عدس تهیه می‌شوند شکم‌پرکن‌های خوبی هستند. ساکنان این جزیره از قبیله‌هایی مثل آنگیا و جارواها هستند. موجودیت این قبایل به دلیل توسعه جزایر به خطر افتاده است. برقراری تماس نیز با این گروه‌ها غیرقانونی است و دسترسی به حدود ۲۰۰ جزیرهٔ مجمع‌الجزایر آندامان ممنوع است.

به نظر من جزایر آندامان گریزگاه خوبی هستند چون هند بسیار شلوغ و پرجمعیت است. حتی جزیره هاولک نیز در منطقه ممنوع قرار دارد بنابراین حتماً باید مجوز بازدید داشته باشید چون پلیس‌های روی اسکله از شما مجوز می‌خواهند و در صورت نداشتن مجوز، با همان قایق بر می‌گردانندتان. بخش عمده هاولک همچنان پوشیده از درختان عظیم جنگلی است. تا حدود چهار سال پیش، اینجا یک ایستگاه چوب‌بری بوده است و به همین دلیل هم جاهای مختلف آن عاری از خلاقیت است مثل روستای شماره سه و ساحل شماره هفت. جزایر آندامان بیشترین و بهترین آب‌های مناسب غواصی را دارا هستند. این آبها اغلب بکر هستند. به دلیل دورافتادگی و نبود گردشگر، آب‌های دور و اطراف این جزیره یکی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های صخره‌های مرجانی را دارند. موجودات دریایی این آب‌ها شامل خانواده‌های کوسه‌ها، انواع و اقسام ماهی‌های رنگارنگ، لاک‌پش‌های آبی و گونه‌های نرم و سخت مرجانی اند.

свернуть