گزیده درس سیصد و هشتاد و شش
بحث در روایات باب «مَولِدِ أبِی مُحَمَّدٍ الحَسَن بنِ عَلِی (ع)» است و استاد درس را با بررسی روایت پنجم این باب آغاز می‌کند. محتوای این حدیث در رابطه با سیره امام حسن عسکری (ع) در رفع احتیاجات دنیوی مردم است. ابوهاشم جعفرى می‌گويد: از نيازمندى‌ام نزد امام حسن عسكرى (ع) شكايت كردم، حضرت با تازيانه‌اش بر زمين كشيد و با دستمالى روى آن را پوشاند، 500 اشرفى بيرون آورد و فرمود: اى اباهاشم! بگير و ما را معذور دار كه اندک است يا اينكه دير به تو رسيدگی کردم تا خودت سؤال نمودی. حدیث ششم راجع به برگزاری حج عمره در سال قادسیه با هدایت امام حسن عسکری (ع) است. ابوعلى مطهر در سال قادسيه برای امام حسن عسکری نامه نوشت كه مردم از رفتن به مكه منصرف مي‌شوند، و او هم از تشنگى ترس دارد. حضرت در جواب نوشت؟ «برويد، بيمى بر شما نيست ان شاء اللَّه»، سپس آنها به سلامت به مکه رفتند و برگشتند. حدیث هفتم راجع به پیروزی قیام علیه بنی‌عباس با هدایت امام حسن عسکری (ع) و محتوای حدیث هشتم راجع به شیعه شدن سرسخت‌ترین دشمن آن حضرت است. حدیث نهم، در مورد سخن امام حسن عسکری (ع) در مورد تفسیر آیه شریفه 16، سوره توبه و حدیث دهم در مورد توصیه امام حسن عسکری (ع) برای طلب حوائج است. حدیث یازدهم به تفاوت حجت خداوند با مردم پرداخته و حدیث دوازدهم به یک سئوال و جواب در مورد احتلام امام دارد. اقرع می‌گويد: برای امام حسن عسکری (ع) نوشتم که امام محتلم مى‌شود یا نه؟ بعد از آنكه نامه از دستم خارج شد با خود فکر کردم که احتلام یک امر شيطانى است و خداوند دوستانش را از آن بركنار داشته است. امام (ع) در جواب نوشت حال ائمه در خواب همانند بيدارى است، خواب حال آنها را دگرگون نكند و خداوند اولياء خود را از برخورد شيطان محفوظ داشته، چنانكه به خاطرت گذشت. حدیث سیزدهم درباره دعای امام حسن عسکری (ع) برای درمان بیماری است که آن را حسن بن ظريف نقل کرده است.
کافی: کتاب حجت، باب «مَولِدِ أبِی مُحَمَّدٍ الحَسَن بنِ عَلِی (ع)» (روایات 5 ـ 12).
