Rozciąganie powięzi lędźwiowo-krzyżowej oraz powięzi tułowia

Kondycja powięzi lędźwiowo-krzyżowej – zdrowotny twister

Powięź lędźwiowo-krzyżowa jest strukturą ściśle powiązaną z jakością ruchu podczas aktywności biegowej. Jej głównym zadaniem jest transmisja sił między tułowiem, a kończynami dolnymi.

Zaburzenie w jej obrębie może powodować zmniejszenie możliwości wysiłkowych, a także prowokować dolegliwości bólowe oraz uczucie napięcia/”spięcia” w obrębie łydek, kolan, tylno-bocznej części uda, pośladka, okolicy lędźwiowo-krzyżowej, a także rejonu łopatek, czy nawet barków i ramion!

Odpowiednia profilaktyka okolicy przejścia lędźwiowo-krzyżowego wymaga, abyśmy szczególną uwagę poświęcili mięśniom pośladkowym, czworobocznym lędźwi, a także (o dziwo!) mięśniom najszerszym grzbietu.

Przestrzeń tylnej części tułowia umiejscowiona nad kością krzyżową jest bardzo interesująca
z punktu widzenia anatomicznego i funkcjonalnego. Możemy zauważyć tam duże nagromadzenie tkanki łącznej, oplatające przyczepy mięśni pośladkowych i najszerszych grzbietu. Obszar ten potocznie nazywany jest „podwójnym szyciem”. Jest to punkt kulminacyjny napięć przenoszonych podczas wykonywania aktywności ruchowej związanej z ruchami skrętnymi (do czego zaliczamy także krok biegowy). Dodatkowo mniej więcej w tej okolicy zlokalizowany jest środek ciężkości ciała w pozycji stojącej.

Technika zademonstrowana na filmie pozwala również w odpowiedni sposób aktywować przeponę,
a co za tym idzie – narządy wewnętrzne, których zmniejszona ruchomość (mobilność/motylność) także negatywnie wpływa na potencjał wysiłkowy naszego organizmu, zarówno z punktu widzenia biomechanicznego jak i fizjologicznego!

Skręcajmy się jak najwięcej!

dr hab. Sławomir Marszałek dyplomowany osteopata, fizjoterapeuta
Miłosz Szal, fizjoterapeuta

свернуть