στιχοι-μουσικη ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ ΘΩΜΑΣ ενορχηστρωση ΠΑΛΑΜΟΥΡΑΣ ΠΕΤΡΟΣ
Ολοι περνανε αυτο το δρομο
που λενε βιο και ζωη
μα εγω στην ακρη παντα μενω
χωμενος μεσα στο κελι.
Και λεω εσεις, εχετε λιγο
και λεω εγω, εχω πολυ
με σπρωχνετε μα δε χωραω
σε μια αγκαλια κι ενα φιλι,
και λεω εσεις, δινετε λιγο
και λεω εγω, δινω πολυ
γι΄αυτο και καθε μερα μπαινω
και πιο βαθια μες το κελι.
Χτιζουν γκρεμιζουνε τα ιδια
απο συνηθεια οι πολλοι
οι λιγοι στου γκρεμου την ακρη
στη σταση που σας προκαλει.
Και λεω εσεις, εχετε λιγο
και λεω εγω, εχω πολυ
με σπρωχνετε μα δε χωραω
σε μια αγκαλια κι ενα φιλι,
και λεω εσεις, δινετε λιγο
και λεω εγω, δινω πολυ
γι΄αυτο και καθε μερα μπαινω
και πιο βαθια μες το κελι.
Με την καρδια χιλια κοματια
με παθος που δεν ωφελει
ριχνω τους ποθους στα σκουπιδια
και τα ντουζενια στο γυαλι.
Και λεω εσεις, εχετε λιγο
και λεω εγω, εχω πολυ
με σπρωχνετε μα δε χωραω
σε μια αγκαλια κι ενα φιλι,
και λεω εσεις, δινετε λιγο
και λεω εγω, δινω πολυ
γι΄αυτο και καθε μερα μπαινω
και πιο βαθια μες το κελι.
