[ Ссылка ] زبیگنیو برژینسکی، یکی از برترین مشاوران سیاست خارجی و امنیت ملی کاخ سفید در طول تاریخ است. وی مشاور جیمی کارتر و یکی از هسته های اصلی اتاق فکر او بود.
نویسنده دهها کتاب و مقاله و مدرس مرکز بین المللی مطالعات استراتژیک هنوز در سن 84 سالگی یکی از وزنه های مهم سیاسی در آمریکا به حساب می آید. انتقادات تند و تیزش از جورج بوش و جنگ با تروریسم او را بسرعت به یکی از حامیان باراک اوباما تبدیل کرد که در آن زمان سناتور بود، اما سیاست خارجی او را هم در دوره اول به باد شدیدترین انتقادات گرفت. در این مصاحبه اختصاصی در مورد مسائل مطرح امنیتی سیاسی دور دوم ریاست جمهوری باراک اوباما با او گفتگو کرده ایم:
یورونیوز: دکتر برژینسکی با تشکر از فرصتی که برای تحلیل سیاست خارجی باراک اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری و امنیت ملی آمریکا در اختیار ما گذاشتید.
زیبگنیف برژینسکی:خواهش می کنم. خوشوقتم که با شما هستم.
*یورونیوز: اوباما دو نفر از سناتورهای نزدیک به خود را برای وزارتهای کشور و دفاع در نظر گرفته: جان کری و چاک هیگل. هر دو نفر تجارب زیادی از جنگ ویتنام در توشه دارند. آیا این تنها یک اتفاق بر اساس شایسته سالاری است یا اینکه اوباما با این انتصاب ها در حال انتقال پیامی است؟*
زبیگنیو برژینسکی: خوب. هر دو. فکر نمی کنم این انتصاب بطور ویژه انتقال اهمیت درسهای ویتنام باشد از سوی دیگر موردی بوده که در تاریخ ماجراجویی های آمریکا در مقیاس جهانی یک نقطه عطف بشمار می رود. بنابراین از این نظر هر دوی این افراد وزنه ای هستند و بقدری درایت دارند که بتوانند درسهای بیشتری از این ماجرا استخراج کنند.
*یورونیوز: آیا در حال حاضر چیزی بعنوان دکترین اوباما مطرح شده است؟*
زبیگنیف برژینسکی: ما دکترینی بنام دکترین اوباما داریم اما همانطور که قبلا تاکید داشته ام این فقط یک دکترین است و ما هنوز استراتژی و راهبردی تحت عنوان استراتژی اوباما نداریم. به نظرم این دو عضو جدید کابینه می توانند استراتژی لازم را برای این دکترین فراهم کنند.
*یورونیوز: و این استراتژی چه خواهد بود؟*
زبیگنیف برژینسکی: به نظرم ابتدا باید در راستای شناسایی اولیه این استراتژی این حقیقت مورد توجه قرار بگیرد که منازعات سنتی که در طول دویست سال گذشته در سطح دنیا شاهد آنها بودیم در آینده به آن شکل ادامه پیدا نخواهند کرد. این بدین مفهوم است که دیگر یک قدرت جهانی نمی تواند بر جهان هژمونی داشته باشد حتی اگر ابرقدرت باشد. اما در عین حال با منازعات کم و بیش مشابهی روبرو هستیم که قابلیت ریسک بالایی دارند. بنابراین واکنشمان به آنها باید از دقت، ظرافت و تنوع لازم برخوردار باشد و در حالت خوشبینانه با همکاری دولتهای بزرگ دیگر صورت بگیرد. در این راستا باید از انواع رویارویی هایی که بطور ضمنی در تاریخ معاصر تجربه شده اند، بپرهیزیم.
Youtube [ Ссылка ]
Facebook [ Ссылка ]
Twitter [ Ссылка ]
