Ostrowiec Świętokrzyski z drona | Ostrowiec Świętokrzyski FPV

▸ Tereny dzisiejszego Ostrowca Świętokrzyskiego zamieszkałe były już od neolitu. Od średniowiecza, przed lokacją miasta w XVI/XVII w. istniała tutaj wieś o nazwie Ostrów, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1369 roku. Wówczas wymieniony został Krystyn z Ostrowa herbu Rawa. W XIV–XV w. osada należała prawdopodobnie do rodu Rawitów. Po 1519 r. władali tu: Szydłowieccy, Zborowscy, Tarnowscy, Gawrońscy (herbu Rawa) i ponownie Tarnowscy.

W 1597 r. ówczesny pan Ostrowa Jakub Gawroński rozpoczął zakładanie miasta — sporne pozostaje kiedy i czy nadane zostały prawa miejskie Ostrowcowi. Jeżeli doszło do tego, to najprawdopodobniej w 1613 r., być może na mocy przywileju Zygmunta III Wazy.

W XVII–XVIII w. właścicielami Ostrowca byli przedstawiciele wielkich rodów magnackich: Tarnowscy, Tworowscy (Buczaccy), Ostrogscy, Zasławscy, Wiśniowieccy, Lubomirscy, Sanguszkowie, Rogalińscy i Czartoryscy. W 1614 r. powstał kościół parafialny (w 2000 r. podniesiony do godności kolegiaty).

Po trzecim rozbiorze Polski Ostrowiec wszedł w skład monarchii habsburskiej. W 1809 r., po wojnie z Austrią, został przyłączony do Księstwa Warszawskiego (departament radomski). Następnie po upadku Księstwa znajdował się w obrębie Królestwa Polskiego (województwo sandomierskie, a potem gubernia radomska). W XIX w. dobra ostrowieckie należały do Czartoryskich, Lubomirskich, Dobrzańskich, Cohenów, Łubieńskich, Wielopolskich.

Początek XIX w. przyniósł przemianę małego rolniczego miasteczka w ważny ośrodek przemysłowy w Zagłebiu Staropolskim: w 1816 r. dzięki odkryciu pokładów węgla brunatnego działała już huta żelaza w Kuźni. Od 1830 r. wymieniane są w dobrach także kopalnie rudy żelaza. W 1837 r. rozpoczęto budowę nowej huty żelaza nazywaną Klimkiewiczów (od inż. Antoniego Klimkiewicza). Odtąd w sąsiedztwie Ostrowca koncentrowały się liczne zakłady przemysłowe. W 1826 r. uruchomiono pierwszą w Królestwie Polskim cukrownię Częstocice. W 1885 r. do miasta dotarła kolej żelazna z Radomia.

W czasie rewolucji 1905 r. w Ostrowcu doszło do masowych wystąpień robotniczych, których kulminacją było proklamowanie 27 grudnia „Republiki Ostrowieckiej” i przejęcie władzy w mieście oraz sąsiednich powiatach przez struktury PPS pod przywództwem Ignacego Boernera. W połowie stycznia 1906 r. Republika upadła.

W okresie międzywojennym Ostrowiec rozwijał się dzięki inwestycjom związanym z budową Centralnego Okręgu Przemysłowego. O ówczesnym tempie rozwoju miasta najlepiej świadczy szybki podwojenie się jego liczby mieszkańców z 15 tys. (1914 r.) do ponad 30 tys. w przededniu II wojny światowej. W 1924 r. przyłączono do Ostrowca Klimkiewiczów. W tymże roku miasto zostało wydzielone z powiatu opatowskiego i otrzymało status powiatu miejskiego (województwo kieleckie).

Wojska niemieckie zajęły Ostrowiec 8 września 1939 roku. W październiku został włączony do dystryktu radomskiego Generalnego Gubernatorstwa. W ostrowieckim getcie okupanci zamknęli ok. 16 tys. Żydów, w większości zamordowanych w obozie zagłady w Treblince. W czasie okupacji miasto było ważnym ośrodkiem działalności polskiego ruchu oporu; produkowano tutaj broń i wydawano prasę konspiracyjną. 16 stycznia 1945 r. Ostrowiec zdobyły oddziały Armii Czerwonej.

Po II wojnie światowej Ostrowiec Świętokrzyski ponownie rozwijał się jako ośrodek przemysłu ciężkiego. W 1954 r. przyłączono do niego okolicznych kilka miejscowości, w tym Częstocice i dawne miasto Denków. W latach 1951–1975 stanowił powiat miejski w województwie kieleckim, a od 1999 r. jest ośrodkiem powiatu ostrowieckiego (województwo świętokrzyskie).
Źródło: [ Ссылка ]

▸ Socialmedia:
YouTube: [ Ссылка ]
Facebook: [ Ссылка ]
Website: [ Ссылка ]

▸ Music:
Michael FK - See you again (instrumental)
Epidemic sound: [ Ссылка ]

▸ Współpraca, licencje na materiały oraz zapytania biznesowe:
✉️ lecewmiasto@gmail.com

Copyright © Lecewmiasto | All rights reserved
#ostrowiec #swietokrzyski #lecewmiasto

свернуть