" Εἶναι ἡ 25η Δεκεμβρίου ἡ πραγματική ἡμέρα τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως;"
Τήν παρελθοῦσα Κυριακή, ὀγδόη Δεκεμβρίου 2024, στήν αἴθουσα τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν (Σούτσου 3) ὁ ὁσιολ. Μοναχός π. Σεραφείμ Ζήσης κατά τό καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα (ὧρες 11:30 - 13:00) καί στό πλαίσιο τῆς σειρᾶς μαθημάτων μέ γενικό τίτλο "Χριστούγεννα - Δωδεκαήμερο. Ἑόρτια Θέματα (Β ΄)" ἀνέπτυξε τό ἐπί μέρους (β΄) θέμα: " Εἶναι ἡ 25η Δεκεμβρίου ἡ πραγματική ἡμέρα τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως; ".
Στήν ἀρχή ὁ π. Σεραφείμ ἀναφέρθηκε εἰσαγωγικῶς στήν διαδιδόμενη πεπλανημένη ἄποψη, ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας μή γνωρίζοντας πότε πραγματικῶς γεννήθηκε ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, τοποθέτησε τά Χριστούγεννα στίς 25 Δεκεμβρίου, ὥστε δῆθεν νά "ἐπικαλύψει" καί ἀντικαταστήσει προγενέστερη εἰδωλολατρική (παγανιστική) ἑορτή τοῦ "ἀνικήτου" θεοῦ "ἡλίου" (Solis Invicti).
Ὁ ὁμιλητής ἀκολούθως ἀνέπτυξε τήν ἀκλόνητη περί τοῦ ἀντιθέτου διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Ἐν πρώτοις ἀπεδείχθη, ὅτι δέν ὑπῆρχε καμμία "ἡλιακή ἑορτή" στίς 25 Δεκεμβρίου, τήν ὁποία θέλησε ἡ Ἐκκλησία νά ἀντικαταστήσει, ἀλλ' ὑπῆρχε ἡ "ἡμέρα γεννήσεως τοῦ ἀνικήτου" (Dies Natalis Invicti) ἤ ἁπλῶς "ἡ γέννηση τοῦ ἀνικήτου" (Natalis Invicti), ὁ ὁποῖος ὅμως δέν ἦταν ὁ "θεός ἥλιος". Ἀντιθέτως, οἱ ἑορτές πρός τιμήν τοῦ "θεοῦ ἡλίου" τῶν εἰδωλολατρῶν λάμβαναν χώρα τούς μῆνες Αὔγουστο καί Ὀκτώβριο καί ὄχι Δεκέμβριο. Ὁ αὐτοκράτωρ Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης (361-363), ὁ ἀποστάτης τῆς Πίστεως, ἦταν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δημιούργησε ἑορτή λατρείας τοῦ ἡλίου στίς 25 Δεκεμβρίου, στή θέση τῆς ἑορτῆς τοῦ "natalis invicti", ὥστε νά ἀντικαταστήσει τά Χριστούγεννα, πού ἤδη τό ἔτος 336 εἶχαν καθιερωθεῖ στήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης νά ἑορτάζονται στίς 25 Δεκεμβρίου, ἀντί τῆς προγενέστερης 6ης Ἰανουαρίου (μαζί μέ τά Θεοφάνεια).
Βάσει τῆς μαρτυρίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (ἀπό τόν λόγο του "Εἰς τήν Γενέθλιον Ἡμέραν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ", PG 49, 351 καί ἑξῆς καί ΕΠΕ 35, 422 καί ἑξῆς) προκύπτει: (α) ὅτι πρώτη ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἔμαθε ἐπακριβῶς τήν ἡμερομηνία τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ὡς τήν 25η Δεκεμβρίου, διότι ἐκεῖ, στήν Ρώμη, φυλάσσονταν τά ἀρχεῖα τῆς ἀπογραφῆς τοῦ πληθυσμοῦ τῆς οἰκουμένης ἀπό τόν Καίσαρα Αὔγουστο ("ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου", Κατά Λουκᾶν 2, 1.2), ἡ ὁποία ἀπογραφή ὡς γνωστόν συνέπεσε μέ τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, κατά τήν μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου (Κατά Λουκᾶν, κεφ. β΄)· καί (β) ὅτι ἡ ἴδια ἡ εὐαγγελική διιήγηση, στό α΄ κεφάλαιο τοῦ Κατά Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου, μαρτυρεῖ γιά τό πότε ἔλαβε χώρα τό σπουδαιότατο γεγονός τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.
Βάσει δηλαδή τῆς εὐαγγελικῆς διηγήσεως, ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Παναγίας μας καί ἡ σύλληψη τοῦ Χριστοῦ στήν κοιλία Της "ἐκ Πνεύματος Ἁγίου" συνέβη τόν ἕκτο μῆνα μετά τήν σύλληψη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στήν κοιλία τῆς συζύγου τοῦ ἀρχιερέως ἁγίου Ζαχαρίου, τῆς ἁγίας Ἐλισσάβετ ("καί περιέκρυβεν ἑαυτήν μῆνας πέντε ... ἐν δέ τῷ μηνί τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριήλ ... πρός Παρθένον ... " Κατά Λουκᾶν 1, 24.26). Ἡ προηγηθεῖσα σύλληψη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου συνέβη ἀμέσως μετά τήν ὑπηρεσία τοῦ πατέρα του, ἁγίου Ζαχαρίου, στόν Ναό τῶν Ἱεροσολύμων, βάσει τοῦ α΄ κεφαλαίου τοῦ Κατά Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀναλύοντας λεπτομερῶς καί διεισδυτικῶς τίς τελετουργικές λεπτομέρειες τῆς διηγήσεως τοῦ Εὐαγγελίου, ἀποδεικνύει, ὅτι ἡ ἑορτή στόν νομικό Ναό, κατά τήν ὁποίαν ὁ Ἅγιος Ζαχαρίας ἔλαβε τήν ὑπόσχεση τῆς γεννήσεως τοῦ υἱοῦ του, Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, καί μετά τήν ὁποία ἑορτή συνέβη ἡ σύλληψή τοῦ Προδρόμου στήν νηδύ τῆς Ἁγίας Ἐλισσάβετ, εἶναι ἡ Ἑορτή τοῦ Ἐξιλασμοῦ (Yom Kippur), ἡ ὁποία ἐξ ὁρισμοῦ τοποθετεῖται στά τέλη τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου. Συνεπῶς, μετά ἀπό ἕξι μῆνες (τέλη Μαρτίου) συνέβη ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου καί ἡ ἔναρξη κυοφορίας τοῦ Χριστοῦ, καί - φυσικῷ τῷ λόγῳ - ἐννέα μῆνες μετά (τέλη Δεκεμβρίου) ἦλθε ἡ Γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τά Χριστούγεννα. Αὐτή εἶναι ἡ ἀκολουθία, ὁ εἱρμός, τῶν ἱστορικῶν εὐαγγελικῶν γεγονότων καί ὄχι εἰκασίες καί θεωρίες.
Ἡ ἀνάλυση αὐτή ἔγινε μέ βάση δύο παλαιότερα σχετικά ἄρθρα τῆς ἱστοσελίδος τῆς Ἱ.Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, τά ὁποῖα δημοσιεύθηκαν καί στό τελευταῖο τεῦχος (25Δ) τῆς "Θεοδρομίας".
Ἀφοῦ ἀπεδείχθη, βάσει τοῦ Εὐαγγελίου καί διά στόματος τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, ὅτι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ συνέβη πράγματι 15 (δηλαδή 6+9) μῆνες μετά τήν Ἑορτή τοῦ Ἐξιλασμοῦ (τέλη Σεπτεμβρίου), ὁ π. Σεραφείμ παρουσίασε μέ τεκμήρια τήν μασονική ἐμπλοκή στή σχετική παραπλάνηση περί δῆθεν "ἀντικαταστάσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ θεοῦ ἡλίου ἀπό τά Χριστούγεννα". Μέ ἐνδεικτικά ἀποσπάσματα ἀπό τήν μασονική βιβλιογραφία καί προπαγάνδα (ἀπό τήν "Ἐγκυκλοπαιδεία τῆς Ἐλευθέρας Τεκτονικῆς" τοῦ Ν. Λάσκαρι, ἀπό βιβλίο τοῦ Μασόνου κ. Δημητρίου Τζαννέτου καί ἀπό τήν μασονική βιβλιογραφία ὄπισθεν τῶν ταινιῶν Zeitgeist), ἀποδεικνύεται, ὅτι εἶναι κυρίως οἱ Μασόνοι καί Θεοσοφιστές ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι πιστεύουν καί διαδίδουν τόν μῦθο καί τήν προπαγάνδα, πώς ἡ ἱστορία τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Γεννήσεώς Του εἶναι δῆθεν ἐπανεμφάνιση προγενεστέρων μύθων περί διαφόρων θεοτήτων καί avatars...
