[ Ссылка ] "یخچالهای طبیعی در گرینلند واقعاً در حال عقب نشینی هستند".

"می بینیم که سرعت حرک یخچال های طبیعی افزایش یافته و در نتیجه در اقیانوس، کوهیخ های شناور بیشتری می بینیم".

گرمایش زمین اغلب به عنوان مقصر اصلی ذوب گرینلند شناخته می شود. اما به تازگی پژوهشگران، متهمِ غیر منتظرۀ دیگری را هم شناسایی کرده اند.

"بوُ وینتر" یخ شناس دانمارکی، در مرکز تحقیقات برای یخ و آب و هوا در دانشگاه کپنهاگ کار می کند و یکی از توده های بزرگ یخ را که تحت افزایش دمای زمین، همواره در حال ذوب شدن است، بررسی می کند: "اینجا دقیقاً در حاشیۀ یخ قرار گرفته ایم. یخچال های طبیعی گرینلند در اینجا پایان می یابند و به سمت شرق تا هزار کیلومتر امتداد دارند. ما پی برده ایم که زیر لایه های یخ، آب موجود است و این باعث می شود که حرکت یخ بسیار سریعتر باشد تا هنگامی که به زمین چسبیده است. پس واقعاً این مسئلۀ مهمی است و باید بررسی شود تا بهتر بتوانیم مدل سازی کنیم و مسیر یخ را در آینده پیش بینی کنیم."

در یکی از پروژه های تحقیقاتی اتحادیه اروپا، دانشمندان درصددند تا درک بیشتری از این جریان آب نامرئی به دست بیاورند.

در سال 2007 میلادی، آنها در گرینلند، یک اردوگاه تاسیس کردند. به کمک تجهیزات آن، دانشمندان می توانند، تا عمق 2.5 کیلومتری حفاری کنند.

محل این اردوگاه، با دقت زیادی انتخاب شده است.

"لارس برگ لارسن"، یخ شناس در دانشگاه کپنهاگ در اینباره می گوید: "ما به مکانی نیاز داشتیم که مقدار ریزش سالانۀ برف آن را به خوبی بدانیم. برای این تحقیقات، نمی خواستیم که مقدار برف زیاد از حد باشد، زیرا در اینصورت یخ به اندازۀ کافی قدیمی نیست و برف کم هم خوب نیست چرا که در اینصورت، لایه های برف برای بررسی خیلی نازک هستند. بنابراین ما این نقطه را با مقایسۀ این دو معیار انتخاب کردیم."

پژوهشگران با حفاری عمیق یخ، دقیقاً به عمیق ترین نقطۀ یخ و درست بالای سنگ می رسند. اینجا، انرژی و گرمای زمین، احتمالاً، درجۀ حرارت یخ را به نقطه ذوب می رساند و به این ترتیب باعث جریان آب می شود. برای درک بهتر این مسئله، دسترسی به یخی که در این اعماق است بسیار مهم است.

"استفن بُو هانسن" مهندس حفاری، مرکز تحقیقات برای یخ و آب و هوا در دانشگاه کپنهاگ می گوید: "به طور متوسط ما هر روز قادر به تولید حدود 20 متر یخ هستیم. این مقدار با توانایی که ما برای تجزیه و تحلیل یخ داریم، مطابقت می کند. چون این یخ باید تکه تکه شود و برای اندازه گیری های مختلفی که ما داریم، باید بتوانیم از آن مراقبت کنیم".

دانشمندان با استفاده از نور و روشی موسوم به "اندازه گیری نوری"، عمر این نمونه ها را تخمین می زنند. بنابراین یخ باید در تاریکی مطلق استخراج شود. قدمت برخی از نمونه ها به چهار صد هزار سال می رسد.


Youtube [ Ссылка ]
Facebook [ Ссылка ]
Twitter [ Ссылка ]

свернуть