Muzyka jako niematerialne dziedzictwo kulturowe w Polsce i w Indonezji
dr Marzanna Popławska

Muzyka oraz – w szerszym wymiarze – sztuki performatywne są ważną częścią niematerialnego dziedzictwa kulturowego (intangible cultural heritage – ICH). Ochrony tego dziedzictwa dotyczy specjalna konwencja UNESCO z 2003, która wskazuje na znaczenie niematerialnego dziedzictwa oraz wyznacza międzynarodowe i wewnątrzpaństwowe ramy podejmowanych na jego rzecz działań. Muzyka i praktyki muzyczne, zwłaszcza te lokalne/tradycyjne, są ważnymi zasobami kulturowymi wymagającymi ochrony, a także domeną kultury szczególnie narażoną na praktyki eksponowania (cultural display) i wystawiania na pokaz, a w konsekwencji powstawanie niepożądanych zmian.

Na spotkaniu przeanalizuję wybrane przykłady muzyki z polskiej/krajowej listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego oraz przykłady muzyki indonezyjskiej, które znalazły się na Reprezentatywnej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości, sygnowanej przez UNESCO. Omówię takie elementy kulturowe, jak polskie dudy czy gdańskie carillony, a także taniec saman z północnej Sumatry i balijskie tańce. Przedstawię problemy związane m.in. z wyborem przejawów dziedzictwa/elementów kultury na listę krajową lub listę UNESCO oraz konsekwencje takich wyborów. Wskażę ewentualne zagrożenia wynikające z rozwoju turystyki kulturalnej i potencjalnej komercjalizacji.

Dr Marzanna Popławska jest etnomuzykolożką/antropolożką muzyki, specjalizującą się w muzycznych tradycjach Indonezji i Azji Południowo-Wschodniej. Pracuje jako adiunktka naukowa w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zajmuje się badaniem niematerialnego dziedzictwa kulturowego w Polsce i w Indonezji. Autorka wielu artykułów na temat muzyki indonezyjskiej oraz książki o muzyce indonezyjskich chrześcijan: „Performing Faith: Christian Music, Identity and Inculturation in Indonesia” (SOAS Studies in Music, Routledge, 2020). Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Wesleyan w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza w Polsce stypendystka programu rządu indonezyjskiego Darmasiswa, w ramach, którego studiowała muzykę i taniec w Instytucie Sztuk Indonezyjskich w Yogyakarcie. Jest propagatorką i wykonawczynią muzyki i tańca jawajskiego; współtworzy Warszawską Grupę Gamelanową.

Zachęcamy do poznania materiałów z projektu: [ Ссылка ]

Partnerzy: Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, Pracownia Duży Pokój

Patronaty i matronaty: Solo Jolo, Ethnopassion, dlaStudenta.pl

Spotkania odbywają się w ramach projektu „Podróże z antropologią” realizowanego przez Stowarzyszenie „Pracownia Etnograficzna” im. Witolda Dynowskiego. Dofinansowano z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministerstwa Edukacji i Nauki. Zadanie publiczne pn. Podróże z antropologią dofinansowane ze środków z budżetu Województwa Mazowieckiego.

свернуть