КАРАОКЕ, ТЕКСТ
Қыздар-ай
1. Қыз деген қырдың қызыл қызғалдағы,
Өмiрдiң сырлы-сымбат сұлу сәнi.
Бұран бел оймақ ауыз қызыл ерiн,
Жiгiттiң ойлайтыны, бiр арманы.
Қыздардың теңдесi жоқ, бiр асыл зат,
Ежелден бағалаған оны адамзат,
Қыздарға әсемдiктi сыйға тартқан,
Ерекше мүсiн берiп бұл табиғат.

Кайырмасы:
Қыздар-ай, қыздар-ай, қиылған қас, ақ маңдай,
Ашық түс, алма мойын
Мөлдiреген қалқам-ай
Қыздар-ай, қыздар-ай, қиылған қас, ақ маңдай,
Ашық түс, алма мойын
Мөлдiреген қалқам-ай

2. Қыз емес, кыздың аты - қызыл алма
Сұлулық әсемдiктi жиған бойға.
Ай қабақ, алтын кiрпiк, қиылған қас,
Қыздарды ұқсатамын туған айға.
Жез таңдай, күміс күлмей сырғалымай
Майысып талшыбықтай тұрғаның-ай,
Жалт етiп қарағанда бойым балқып,
Бөленiп махабатқа тұрғаным-ай.

свернуть