Αλκίνοος Ιωαννίδης - Τ' Αη Γιωρκου - Λονδίνο 08.03.11
Δευτέρα ήτουν της Καθαράς που κάμνουν την νομάδα
μες το καράβιν έμπηκεν την πρώτην εβτομάδαν
Τζαι τρεις ημέρες έκαμεν να ρέξει το Βερούτιν
ψουμίν, νερόν, εν βρέθηκεν μεσά στην χώραν τούτην
Ψουμίν νερόν είσhεν πολλύν κάτω μακρά στο πλάτος
τζει μέσα εκατώκησεν ένας μεάλος δράκος
τζαι δεν τ' αφήνει το νερόν στην χώραν τους να πάει
τταΐνιν του εκάμνασιν, πόναν παιδίν να φάει
να ξαπολύσει το νερό, στην χώραν για να πάει
Άλλοι είχαν έξι τζαι οκτώ τζι' επέμπαν του τον έναν
τζι ήρτεν γυρίν τ' αφέντη μας, τ' αφέντη βασιλέα
Είσhεν μιαν κόρην μοναχήν τζι είσhεν να την παντρέψει
θέλοντας τζαι μη θέλοντας του δράκου να την πέψει
Παντές τζ'η κόρη εν άγιος, Χριστός τζι απάκουσεν την
τον Άη Γιώρκην να σου τον που πάνω κατεβαίνει
τζαι με την σέλλαν την γρουσήν τζαι το γρουσόν αππάριν
Στέκεται συλλοΐζεται πώς να την σhαιρετήσει
-Γιά να την πω μουσκοκαρκιάν, μουσκοκαρκιά έσhει κλώνους
γιά να την πω τρανταφυλλιάν, τρανταφυλλιά έσhει αγκάθια
ε άτε ας τη σhαιρετήσουμε σαν σhαιρετούμεν πάντα
-Ώρα καλή σου λυερή, ώρα καλή τζαι γειά σου
μούσκους τζαι ροδοστέμματα στα καμαρόβρυα σου
τζι είντα γυρεύκεις λυερή στου δράκου το πηγάδιν
του δράκοντα του πονηρού, να βκεί τζαι να σε φάει
-Αφέντη μου τα πάθη μας να σου τα πω δεν φτάνω
άνθρωποι που την πείναν τους, τρώσιν ένας τον άλλον
έτσ' έθελεν η τύχη μου, έτσ' ήτουν το γραφτό μου
μες στην τζοιλιάν του δράκοντα να κάμω το θαφκειόν μου
Να σου ποτζεί τον δράκοντα που κάτω τζι ανεβαίνει
τζι όταν τους είδεν τζι ήταν τρεις, κρυφές χαρές παθαίνει
-Μπούκκωμαν τρώω τον άδρωπον, το γιώμαν την κοπέλλαν
τζαι ως τα λιωβουττήματα άππαρον με την σέλλαν
Μιαν χατζιαρκάν του χάρισεν τζι η πόλις ούλλη εσείστην
τζαι το σκαμνίν του βασιλιά, έππεσεν τζι 'ετσακκίστην
βκάλλει που το δισσάτζιν του μεάλον αλυσίδιν
τζι έπκιασεν τζι εχαλίνωσεν τζείν 'το μεάλον φίδιν
-Τράβα το κόρη λυερή στην χώραν να το πάρεις
για να το δουν αβάφτιστοι, να παν να βαφτιστούσιν
για να το δουν απίστευτοι, να παν να πιστευτούσιν
Άνταν τους βλέπει ο βασιλιάς κρυφές χαρές παθαίνει
-Ποιός ειν' αυτός που μου 'καμεν τούτην την καλοσύνη
να δώκω το βασίλειον μου τζι' ούλλον τον θησαυρόν μου
να δώκω τζαι την κόρην μου τζαι να γενεί γαμπρός μου
Τζι' επολοήθην Άγιος τζαι λέει τζαι λαλεί του:
-Έν θέλω το βασίλειον σου μήτε τον θησαυρόν σου
μιαν εκκλησιάν να χτίσετε, μνήμην τ' Άη Γιωργίου
που έρκεται η μέρα του, κοστρείς του Απριλίου
που έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλίου
