«درگیری فیزیکی» با علی مطهری در مجلس در پی اعتراض به ادامه حصر رهبران جنبش سبز
علی مطهری نماینده تهران صبح امروز به هنگام قرائت نطق در صحن علنی
مجلس شورای اسلامی مورد حمله برخی نمایندگان قرار گرفت.
به گزارش ایسکانیوز، وقتی علی مطهری در نطق خود در خصوص حصر موسوی و کروبی سخنانی را مطرح کرد با شعارهای نمایندگان مبنی بر مرگ بر ضد ولایت فقیه و مرگ بر فتنه گر مواجه شد و برخی نمایندگان به سمت او حمله ور شدند و درگیری فیزیکی رخ داد.
در این میان عابد فتاحی ، قاضی پور و مصباحی مقدم از علی مطهری خواستند تا تریبون را ترک کند.
علی مطهری گفت: حصر برخلاف قانون اساسی است. ابوترابی که ریاست جلسه را بر عهده داشت اعلام کرد: سخنان شما نظم جلسه را بر هم می زند
به دنبال افزایش تنش در مجلس ابوترابی جلسه علنی را تعطیل کرد.
قسمت هایی از نطق میان دستور علی مطهری به شرح ذیل است:
«اینجانب حصر خانگی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد را پس از پایان آشوبهای خیابانی، بدون حکم قضایی، همچنان خلاف اصول متعدد قانون اساسی و ادامه آن را به زیان انقلاب اسلامی می‌دانم و معتقدم در این زمینه شورای عالی امنیت ملی به ریاست رئیس جمهور و قوه قضائیه کوتاهی کرده‌اند. همه می‌دانند که من هیچ تعلق خاطری به آقایان موسوی و کروبی ندارم و در انتخابات سال ۸۸ نیز به آقای رضایی رأی دادم. هدف اینجانب دفاع از یک موضوع بزرگتر و آن رفتار اسلامی با منتقدان حکومت است آنچنان که علی علیه‌السلام رفتار می‌کرد که منتقدان و مخالفان تا دست به سلاح نبرده بودند آزاد و از همه حقوق اجتماعی برخوردار بودند به طوری که در مسجد و در اثنای خطابه‌اش به او انتقاد می‌کردند و حضرت مانع تعرض به آنها می‌شد و می‌فرمود: الطیش لاتقوم به حجج الله (حجتهای خدا با عصبانیت اقامه نمی‌شود).
رئیس محترم قوه قضائیه در پاسخ به نامه اینجانب اولا حصر را مجازات ندانسته‌اند؛ در حالی که حصر از حبس و زندان سنگین‌تر است زیرا زندانی حقوقی دارد که توسط ناظرانقانونی رصد می‌شود ولی محصور چنین نیست. ثانیا ایشان مصوبه مجلس شورای اسلامی و مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی امنیت ملی را از نظر دوام یکسان دانسته است در حالی که چنین نیست و مصوبه شورای عالی امنیت ملی صرفا ناظر به دوره ناامنی مورد نظر و یک تصمیم موقت است. مثلا این شورا نمی‌تواند تصویب کند که فردی باید محصور شود تا زمانی که توبه کند یا تا زمانی که از دنیا برود. هرگونه حکم دائمی منوط به محاکمه در دادگاه صالح علنی و شنیدن دفاعیات متهم است. پیغمبر اسلام هم نمی‌تواند بدون محاکمه و شنیدن دفاعیات متهم حکم مجازات صادر کند مگر به واسطه وحی.....»
