Şimdi hasretin hangi uçurumlara iter,
Varken yokluğun zaten ölümlerdende beter,
Sanma sevdan içimde bir an kaybolur biter,
Benden başka kimseye NEFESIM deme yeter.
Son sözlerin bu aşka derin bir mezar kazar,
Şimdi kalem ne dertler ne ızdıraplar yazar,
Göğsümün solundaki yaramaz yara azar,
Benden bir başkasına NEFESIM deme yeter.
Nefesim derken senin o gözlerin gülerdi,
Beni benden alıpta aşk sevdana bilerdi,
Bizi tanıyan herkes mutluluklar dilerdi,
Benden başka kimseye NEFESIM deme yeter.
Cehennemi burada yaşatırsın sen bana,
Tek bir defa kızdımmı söylesene ben sana,
Herşey gönlünce olsun hiç korkma benden yana,
Benden bir başkasına NEFESIM deneme yeter.
Bırak NEFESIM bizim olarak kalsın derim,
O sözü duyduğumda nasıl yanar içerim,
Sen bilirsin artık of MEVLAM büyük RAB kerim,
Benden başka kimseye NEFESIM deme yeter.
Şiir: Kasım GÜLTEKİN

свернуть