Ο φιλόσοφος Λεύκιος Ανναίος Σενέκας ο νεότερος γεννήθηκε στην Κόρδοβα της νότιας Ισπανίας, ανάμεσα στο έτος - 4 και στο + 1.
Προερχόταν από πλούσια οικογένεια Ρωμαίων ιππέων, γιος του περίφημου ρητοροδιδασκάλου Λεύκιου Ανναίου Σενέκα και της Ελβίας, μίας έξυπνη και καλλιεργημένοι Ρωμαίας Δέσποινας με υψηλές αρετές.
Κάποια εκ μητρός θεία του, με υψηλές γνωριμίες, έφερε το νεαρό Σενέκα στη Ρώμη. Σπούδασε γραμματική και ρητορική απέκτησε μάλιστα και κάποια δικανική πείρα αγορεύοντας στα δικαστήρια, αλλά πολύ σύντομα εγκατέλειψε τα πάντα για να επιδοθεί με ιδιαίτερο πάθος στην φιλοσοφία.
Το έτος 41 εξορίστηκε στην Κορσική λόγω των κατηγοριών που διατυπώθηκαν εις βάρος του για μοιχεία με την αδερφή του Καλιγούλα Ιουλία Λιβίλλα.
Με την παρέμβαση της Αγριππίνας ανακλήθηκε από την εξορία το 49 και έλαβε το αξίωμα του πραίτορα, ενώ παράλληλα του ανατέθηκε η σημαντική θέση του παιδαγωγού του νεαρού Νέρωνα,
με την άνοδο μάλιστα του τελευταίου στο θρόνο, το έτος 54, ο Σενέκας ανέλαβε το ρόλο του πολιτικού συμβούλου και υπουργού του αυτοκράτορα.
Τα επόμενα οχτώ χρόνια το κράτος ουσιαστικά κυβερνήθηκε από τον Σενέκα και τον αρχηγό της Πραιτωριανής φρουράς Βούρρο, αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης υπήρξαν θετικά για όλους γιατί η συνδυασμένες ενέργειες των δύο αντρών πέτυχαν να διατηρήσουν την ισορροπία εξουσίας ανάμεσα στο θρόνο και στην σύγκλητο μέχρι το θάνατο του Βούρρου το έτος 62.
Μετά την ημερομηνία αυτή, και χωρίς παράλληλη στρατιωτική ενίσχυση, ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει τις διαστροφές ενός παρανοϊκού αυτοκράτορα όπως ήταν ο Νέρων.
Είναι αλήθεια ότι μάλλον αργά αποφάσισε να ακολουθήσει και ο ίδιος με συνέπεια τα διδάγματα του, έτσι ώστε να διασώσει την υστεροφημία του.
Παρά την εκούσια απομάκρυνση του από το κέντρο των αποφάσεων και της πολιτικής δραστηριότητας, το έτος 65 ο Σενέκας αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει ύστερα από τις κατηγορίες που διατυπώθηκαν εναντίον του για ενεργό συμμετοχή στην ανεπιτυχή συνωμοσία του Πείσωνα.
