Jacek Kaczmarski
22.11.1989

(wg J. Swifta)

Dobrze jest żyć wśród wielkich ludzi
Z ich siłą – siebie nieświadomą,
Zainteresowanie wzbudzić
Małością – w straszne myśli płodną.

Chodzących z głową w chmurach zdumieć
Genialnym wynalazkiem prochu,
Dowieść, że władza tkwi w rozumie,
A nie w zasadach dawnych przodków.

Pokazać im, że czysta przemoc
Prawdziwą miarą jest wielkości,
Gdy oni cenią własną niemoc
I się lubują w naiwności.

Z odwagi śmieją się karzełka,
Gdy z muchą ciężki bój wygrywa,
Myśląc, że sztuczka to niewielka,
Nie wiedząc – jak jest zaraźliwa…

Przez myśl im nawet nie przemyka,
Że mogą zmiażdżyć mnie, jak pluskwę;
A ja się uczę ich języka,
A ja się ich słabości uczę.

Gdy gardzą mną, kiedy się płaszczę
I o ich śmieci się potykam…
Łatwiej – wiem z własnych to doświadczeń –
Z olbrzyma zrobić niewolnika.

Ilustracja: P. A. Staynes - Gulliver's Voyages to Lilliput and Brobdingnag
#jacekkaczmarski #kaczmarski #brobdingnag

свернуть