Ήχος α’. Του λίθου σφραγισθέντος.

Την πάντων υπερτέραν Θεοτόκον υμνήσωμεν,
την Παραμυθίαν εν ταύτη, τη Μονή και προστάτιδα.
υπάρχει γαρ φρούδος τοις εχθροίς, και σκέπη σωτήριος ημίν,
διά της αυτής εικόνος ως βασιλίς, εν θρόνω καθιδρυμένη.
Δόξα διό τη ση βουλή, δόξα τοις θαυμασίοις σου,
δόξα τη προς ημάς, Παρθένε, θεία προνοία σου.

свернуть