Հասմիկը Քաշաթաղի շրջանի Վերիշեն գյուղից է (շրջանի հյուսիսային թևում):
«Բերձորի ազատագրման 22-րդ տարեդարձին
Նորից ծածանվեց հաղթած եռագույն,
Եվ նորից շողաց նա որպես փարոս,
Հայ մարտիկները դառնում էին տուն
Թախիծ բերելով հեռվից արնագույն:
Հեռու-հեռավոր արնոտ դիրքերում,
Իրենց ընկերներն են խորտակվել հավետ,
Ու թեկուզ երկրորդ՝ Եդեմ աշխարհում,
Նորից մնալով Հայրենիքի հետ:
Այսքան բաղձալի, սպասված հաղթանակ,
Որ բազում կյանքեր խլեց Հայ ազգից,
Բայց և սկիզբ դրեց բազում կյանքերի,
Որ նրանց շնորհիվ ապրում են հիմա:
Բայց ցավոք նրանք էլ չեն կարող գալ,
Ու հաղթանակի բերկրանքը զգալ,
Այդ նրանց թափած սուրբ արյան շնորհիվ,
Հենց մենք ենք ապրում, կյանքը վայելում:
Պետք է գիտակցենք` տարիներ առաջ
Ազատագրեցին Բերձորն ու Շուշին,
Պետք է այս հողը պահենք-պահպանենք,
Ու նրանց թափած արյունը հարգենք»:
