ازشون پرسیدم سختیای راهتون چی بوده؟
گفتن اون اولا پشتوانه مالی نداشتم، شبا تا دیروقت کار میکردم و توی لابراتوار میخوابیدم
.
.
.
- آقای دلک‌آبادی، چیشد که وارد این رشته شدین؟
+ داییم منو آورد توی این رشته
شیش سال پیشش کار کردم و تجربی کارو یاد گرفتم
تو سن بیست و هفت سالگی تازه رفتم دانشگاه
حتی همون موقعم همزمان با درسم کار میکردم
بعد از دو سال برگشتم مشهد و لابراتوار خودمو راه انداختم
.
.
.
- از سختیای راهتون بگید بهمون
+ بزرگ‌ترین سختی من اون اوایل این بود که پشتوانه مالی نداشتم
مجبور بودم تا دیروقت کار کنم تا بتونم خرج زندگیمو دربیارم
حتی شبا هم توی لابراتوار می‌خوابیدم
.
.
.
- چشم‌انداز کارتون چیه؟
+ چشم‌انداز مالی ندارم
فقط میخوام کسایی که دارن کنارم کار میکنن پیشرفت کنن و واسه خونوادشون نون ببرن
.
.
.
- کرونا گرفتین توی این مدت؟
+ آره، هم خودم، هم بقیه بچه‌ها
خودمونو توی لابراتوار قرنطینه کردیم و حتی توی همون شرایطم کار میکردیم
.
.
.
_______
.
یه جمله معروف از یه بزرگی هست که میگه من کل سال، هفت روز هفته، روزی شونزده ساعت کار میکنم. اما مردم بهم میگن چقد خوش شانسی که اینقد موفق شدی!
.
.
.
موفقیت هزینه داره، اما همیشه در اطرافمونه
فقط کافیه یکم چشمامونو باز کنیم
به خدا توکل کنیم
و تلاش کنیم
.
.
.
ویژه برنامه روز دندانساز سال ۱۴۰۰
مصاحبه با آقای دلک آبادی، مسئول لابراتوار دانشکده دندانپزشکی مشهد

свернуть