Miniatury filmów zostały wykonane samodzielnie przez autora niniejszego kanału lub pobrane na zasadzie CC0 (Creative Commons Zero) z domen publicznych i w żaden sposób nie naruszają niczyich praw autorskich.
Kawa działa pobudzająco oraz słabo prokognitywnie. Za to działanie jest odpowiedzialna zawarta w kawie kofeina - związek chemiczny z grupy alkaloidów purynowych. Kofeina jest tym samym związkiem chemicznym, co mateina (yerba mate), guaranina (guarana) oraz teina (herbata). Może jednak występować w połączeniu z innymi związkami chemicznymi i dlatego jej działanie może nieco się różnić okresem półtrwania i intensywnością w zależności od rodzaju spożywanej używki.
Nadmiar kofeiny może powodować zaburzenia rytmu serca, problemy z koncentracją, bezsenność oraz zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Na kofeinę powinny uważać zwłaszcza dzieci oraz kobiety w ciąży. Nie zaleca się spożywania większych ilości niż 200 mg w ciąży i 1,5 mg na kg m.c. u dzieci. Synergistycznie z kofeiną działają także inne alkaloidy - teofilina i teobromina. Pobudzający wpływ na organizm wykazuje również tymol (terpenoidy), kapsaicynoidy (wanilinoidy) oraz anandamid, 2-fenyloetyloamina i związki nootropowe aktywujące głównie układ dopaminergiczny (ardafinil, modafinil). Mogą one jednak wykazywać działania niepożądane, prowadzić do rozwoju tolerancji, a nawet uzależniać.
Zamienniki kawy:
Mocna herbata (zawiera teinę), Guarana (zawiera guaraninę), Yerba mate (zawiera mateinę), mocne kakao (zawiera teofilinę, teobrominę), mocna, gorzka czekolada (zawiera anandamid, 2-FEM, teofilinę, teobrominę, kofeinę), olejek tymiankowy (zawiera tymol), imbir (zawiera kapsaicynoidy, wanilinoidy).
Piśmiennictwo:
1. Nehlig A, Daval JL, Debry G (1992). Brain Research. Brain Research Reviews. 17 (2): 139–70.
2. Cano-Marquina A, Tarín JJ, Cano A (2013). Maturitas. 75 (1): 7–21.
3. Snel J, Lorist MM (2011). Progress in Brain Research. Progress in Brain Research. 190: 105–17.
4. Bone, Kerry (2000). Elsevier. 453-454.
5. Taubert D, Roesen R, Schömig E (2007). American Medical Association. 167 (7): 626–34.
