در یک هفته گذشته همزمان با تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل متحد شهرهای نیویورک و لندن صحنه اعتراصات و جلسات گروه های مخالف نظام جمهوری اسلامی یا اپوزیسیون بود. در یکی از این جلسات در نیویورک برایان هوک با تعدادی از مخالفان رژیم به گفتگو نشست تا بر سیاست آمریکا که ایستادن در کنار مردم ایران است تاکید بکذارد و بروشنی به دنیا بگوید که بزرگترین قربانیان رژیم خود مردم ایران هستند. همزمان در برابر ساختمان مجمع عمومی سازمان مجاهدین خلق تظاهراتی اعتراضی علیه نظام بر پاکرد.
لندن نیز در روزهای شنبه و یکشنبه ۶ و ۷ مهر میزبان دو تشکل مختلف بود کنفرانس اروپایی حزب مشروطه ایران و شورای مدیریت گذار و جالب اینکه این دو تشکل در دو هتل تقریبا روبروی هم برگزار شد . هر دو تشکل خود را از دشمنان سرسخت رژیم حاکم بر ایران و خواهان برقراری آزادی و دمکراسی در وطن می دانند.
حزب مشروطه سالهاست که در عرصه اپوزیسیون فعال است اما برای شورای مدیریت گذارجلسه لندن برای اعلام موجودیت تشکیل شده بود.
در جلسه حزب مشروطه دکتر رضا تقی زاده استادد سابق دانشگاه و تحلیلگر مسایل ایران با انتقاد از اصل فدرالیسم که مورد تایید شورای مدیریت گذار است سخنرانی تند و تیزی علیه این شورا و شخص مهندس حسن شریعتمداری دبیرکل آن ایراد کرد و گفت طرح خائنانه ای که امثال حسن شریعتمداری دارند آغاز جنگ داخلی در ایران خواهد بود.
براستی چرا گروههای اپوزیسیون که مخرج مشترکشان براندازی نظام و برقراری آزادی و دمکراسی در ایران است چرا نمیتوانند با حل اختلافات خود زیر یک پرچم واحد گردهم أیند. آیا همچون ۴۰ سال پیش که خمینی بر وحدت کلمه تاکید میکرد در این برهه از زمان نیز نیازی به وحدت کلمه میباشد؟
امروز در برنامه فراتر/ این موضوع ها را با امیر طاهری روزنامه نگار ارشد مورد بررسی قرار می دهیم و همینطور پرسشهای شما بینندگان گرامی را که از طریق توییتر دریافت کرده ایم با ایشون در میان خواهم گذاشت.
