Της θάλασσας βαστώ κακιά, αμάν αμάν
του βαποριού αμάχη,
που πήρε την αγάπη μου, αμάν αμάν
και την εχαίρονται άλλοι.

Και γιατί δε μας το λες
τον πόνο πού’χεις κι όλο κλαις.

Και γιατί δε μ’άνοιξες
παρά την πόρτα σφάλισες.

Ανάθεμά τη την στιγμή, αμάν αμάν
ανάθεμα την ώρα,
όπου σε πρωτογνώρισα, κοπέλα μου
μέσα σε ξένη τη χώρα.

Και γιατί δε μας το λες
τον πόνο πού’χεις κι όλο κλαις.

Και γιατί δε μ’άνοιξες
παρά την πόρτα σφάλισες.


Παραδοσιακοί στίχοι & μουσική (αγνώστων δημιουργών)

свернуть