Miniatury filmów zostały wykonane samodzielnie przez autora niniejszego kanału lub pobrane na zasadzie CC0 (Creative Commons Zero) z domen publicznych i w żaden sposób nie naruszają niczyich praw autorskich.
UWAGA! przed zastosowaniem jakiegokolwiek leczenia, skonsultuj się ze swoim lekarzem.
Zespół jelita drażliwego to choroba o podłożu psychosomatycznym. Może rozwinąć się wskutek narażenia na długotrwały stres, depresję, niedobory witamin, zwłaszcza witaminy D3, zaburzenia flory jelitowej, stosowanie antybiotyków, lub w wyniku przebytych infekcji, na przykład rotawirusowej lub norowirusowej. Zespół jelita grubego powinien być rozpoznawany i leczony, ze względu na szkodliwy wpływ na samopoczucie oraz uciążliwe objawy. Zespół jelita drażliwego objawia się biegunkami, zaparciami, wzdęciami, nadmierną ilością gazów oraz obecnością śluzu w stolcu.
W zespole jelita drażliwego dieta może prowadzić do ustąpienia lub złagodzenia dolegliwości w 80% przypadków. W pierwszej kolejności powinno się zacząć od wdrożenia leczenia probiotykami, zawierającymi takie sprawdzone szczepy, jak L. Rhamnosus GG lub L. Plantarum 299v. Probiotyki nie powiny zawierać prebiotyków, to znaczy inuliny oraz fruktanów – FOS. Należy wdrożyć suplementację witaminą B6 oraz witaminą D3. Czasami niezbędne są inne leki, działające rozkurczowo, takie jak chlorowodorek trimebutyny, butylobromek hioscyny oraz drotaweryna. Z leków uspokajających sprawdzają się sulpiryd oraz chlorowodorek hydroksyzyny. Pomocne mogą być zioła: mięta pieprzowa, kozłek lekarski, lukrecja, nagietek, lawenda, szyszki chmielu, nalewka z głogu, a w okresie zaostrzenia biegunki – mocna herbata i kora dębu.
Obecnie uważa się, że prawidłowa dieta może prowadzić do remisji w 80% przypadków. Powinna to być dieta z ograniczeniem fermentujących węglowodanów, polioli, tak zwana dieta FODMAPS. Zrezygnować należy z kalafiora, brukselki, brokułów, cebuli, czosnku, takich owoców jak śliwki, czereśnie, gruszki, czasmi jabłka. Njlepiej zacząć od diety bogatobiałkowej, opartej na tłuszczach nasyconych krótko- i średniołańcuchowych zawartych w maśle i oleju kokosowym, kosztem olejów roślinnych, które są trudniej trawione i gorzej przyswajalne. Dityczy to także roślin oleistych bogatych w te związki. Osoby z postacią biegunkową powinny zastosować dietę bardzo ubogobłonnikową. Zrezygnować należy z mleka i substancji słodzących, takich jak fruktoza i syrop glukozowo-fruktozowy. Ponadto pod lupę trzeba wziąć spożywane gumy do żucia, zamienniki cukru, takie jak ksylitol, składniki stosowanych suplementów, takie jak sorbitol i mannitol oraz całkowicie zrezygnować z gazowanych napojów. Z chwilą uzyskania poprawy należy wprowadzać do diety po 1 nowym składniku pożywienia co 2-3 dni i obserwować reakcję organizmu.
Piśmiennictwo:
1. Longstreth G.F., Thompson W.G. Gastroenterology 2006; 130: 1480–1491.
2. Bartnik W., Chojnacki J., Paradowski L. i wsp. Gastroenterol. Klin. 2009; 1: 9–17.
3. Swagerty D.L., Walling A.D., Klein R.M. Am. Fam. Physician. 2002; 65:1845–1850, 1855–1856.
4. Turnbull G.K. Nutr. 2000; 16: 665–666.
