چه باز در دلت آمد که مهر برکندي

چه شد که يار قديم از نظر بيفکندي

ز حد گذشت جدايي ميان ما اي دوست

هنوز وقت نيامد که بازپيوندي

بود که پيش تو ميرم اگر مجال بود

و گر نه بر سر کويت به آرزومندي

دري به روي من اي يار مهربان بگشاي

که هيچ کس نگشايد اگر تو دربندي

مرا و گر همه آفاق خوبرويانند

به هيچ روي نمي باشد از تو خرسندي

هزار بار بگفتم که چشم نگشايم

به روي خوب وليکن تو چشم مي بندي

مگر در آينه بيني و گر نه در آفاق

به هيچ خلق نپندارمت که مانندي

حديث سعدي اگر کائنات بپسندند

به هيچ کار نيايد گرش تو نپسندي

مرا چه بندگي از دست و پاي برخيزد

مگر اميد به بخشايش خداوندي
سعدی

свернуть