POBOŻNE ROZWAŻANIE NA KAŻDY DZIEŃ ADWENTU
II TYDZIEŃ ADWENTU

Wtorek

„Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami” (Łk 1, 28).

ANIOŁ POZDRAWIA MARYJĘ
I. z wielkim uszanowaniem,
II. Boskimi słowami.

I. Nadeszła ważna, postanowieniem Bożym oznaczona chwila Wcielenia. Jednemu z najwyższych duchów niebieskich, archaniołowi Gabrielowi powierzone zostało wzniosłe poselstwo uzyskania od Maryi zezwolenia na Boskie macierzyństwo. Temu posłannictwu poddał się anioł jako usługujący duch Boży z najwyższą gotowością i ochotą, wszak znaczyło to przyczynić się do zbawienia ludzkości, a przez to obsadzić dziećmi ziemi te miejsca w niebie, które zostały opuszczone przez zbuntowanych aniołów. Zbawieni ludzie, jako owoc Odkupienia, mieli być podniesieni do rzędu duchów błogosławionych. Pokoik, w którym znajdowała się Maryja napełnił nagle olśniewający blask, a przed Nią stanął anioł opromieniony niebieską jasnością. Cała jego postać nacechowana była nadziemską godnością i wspaniałością, jaka przystała książętom niebieskim i wysłańcom samego Boga. Pozdrowił on Maryję z uszanowaniem odpowiednim Jej godności i przedstawił polecenie Boże, mianowicie, że została wybraną od Boga na Matkę Jego Syna i na Królowę świata. Uczmy się z tego, z jakim uszanowaniem i pobożnością mamy odmawiać Pozdrowienie anielskie. Naturalnie, niezdolni jesteśmy odmawiać je z takim duchowym nastrojem, jak niegdyś archanioł Gabriel, ale możemy przynajmniej przedstawić sobie, że przez każde „Zdrowaś”, pozdrawiamy w zastępstwie anioła Maryję i odnawiamy Jej radości, jakich doznała w czasie tego poselstwa.

II. Rozważmy teraz słowa, które z polecenia Bożego przyniósł anioł Maryi. Były to słowa według brzmienia bardzo proste, ale pełne Boskiej siły i tajemniczego, głębokiego znaczenia. Anioł nazwał Ją „łaski pełną”, jakby to było Jej imieniem własnym. Łaski pełna, to znaczy wyposażona w pełnię łaski poświęcającej, pełna Ducha Świętego, promieniejąca blaskiem wszystkich cnót. Pełna łaski, to znaczy niezmiernie miła Bogu. Wprawdzie Pismo Święte wspomina także o innych sprawiedliwych pełnych Ducha Świętego; lecz inna jest pełnia potoków, inna pełnia wielkich rzek, a inną jest pełnia bezbrzeżnego oceanu. Taka właśnie pełnia łask była udziałem Maryi. „Pan z Tobą”, mówi on dalej, to jest nie tak, jak z innymi stworzeniami: przez swoją nieskończoną potęgę, wspaniałość i wszechwiedzę, albo jak jest z innymi sprawiedliwymi przez łaskę, ale jednym, specjalnym i przewyższającym sposobem, jaki odpowiadał Jej wybraniu na Matkę Boga. „Błogosławionaś Ty między niewiastami”; było to właściwie wypełnienie tej obietnicy, na którą z utęsknieniem czekał Izrael, i która miała się pełnić za pośrednictwem przepowiedzianej przez Izajasza wybranej niewiasty. Tymi słowami, „błogosławionaś Ty między niewiastami”, zaznaczył anioł, że na Maryi nie ciąży przekleństwo, które spadło na Ewę i jej córki. Pozostając dziewicą, miała ujść niechluby niepłodności. Miała być tą szczęśliwą Matką, której błogosławiony żywot miał być uszczęśliwiony poczęciem samego Syna Bożego. Nie możemy zdać sobie z tego w pełni sprawy, co się wówczas działo w duszy Maryi, ale możemy przyjąć jedno, że w tej chwili poczuła się Maryja niegodną tak zaszczytnych pochwał. Zapewne pogrążyła się jeszcze bardziej w swojej pokorze. Radujmy się wraz z Maryją z Jej wzniosłej godności zaszczytnego wybrania i wołajmy błagalnie do Niej:

„Łaski pełna Matko mojego Pana, wyproś mi u Twego Boskiego Syna łaski, które są mi potrzebne do zbawienia. Pan jest z Tobą, jesteś szczęśliwa najściślejszym z Nim zjednoczeniem, spraw, aby też Bóg był zawsze i ze mną, utrzymał mię w swojej miłości i na koniec przyjął mię przed swoje oblicze. Błogosławionaś Ty między niewiastami. O. niech te łaski i błogosławieństwo Boże spłyną również i na mnie, pobłogosław wszystkie moje myśli, wszystkie moje szlachetne pragnienia, dobre chęci, wszystkie słowa i uczynki, aby całe moje postępowanie wychodziło na chwałę Bożą i na moje uświęcenie. Amen."

свернуть