#Ewangelia #5chlebów2ryby #MariuszWójtowicz
"Jezus powiedział: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca". (J 10,11-18)
5 chlebów wskazówek:
1. Jezus jest Pasterzem, który niczego nie odbiera, lecz daje nawet samego siebie, aby przekonać do siebie. Jesteś za to wdzięczny?
2. Pasterz zna Cię po imieniu. Nie jesteś jednym z wielu, którego w każdej chwili można wymienić. Ty jesteś jedyny i niepowtarzalny… Dzięki Twojej osobowości i życiowej misji jesteś niezastąpiony.
3. Mówi Jezus: Ja jestem Bogiem, a przychodzę do Ciebie jako dobry Pasterz – ufam Ci. Ty jesteś człowiekiem i idziesz do Mnie jako owca – zaufaj Mi.
4. Jezus daje i wychowuje Twoją wolność. Ogranicza natomiast Twoją „wolność” egoisty, liberała i niewdzięcznika, abyś sam siebie nie potępił. W zamian daje Ci wolność w obdarowywaniu innych.
5. Pasterz jest dobry, ponieważ jest wymagający. Jeśli chcesz, by w życiu było tylko wygodnie, swobodnie i bez zobowiązań, to raczej wybierasz prowadzenie najemnika.
2 ryby cytatów:
Święty Jan od Krzyża, Pasterz:
"Był sobie pasterz samotny wśród świata,
Nie znał co radość, co wzajemne serce,
Bo choć miłością gorzał ku pasterce
Tysiąc udręczeń pierś jego przygniata.
Nie płacze, choć się krwawią jego rany,
Ani się skarży na śmiertelne bóle,
Kiedy mu w sercu i pali, i kole,
Płacze, bo od niej czuł się zapomniany.
A tak, gdy o Nim wcale nie pamięta
Piękna pasterka, znosi te męczarnie,
Wśród obcych deptać daje się bezkarnie,
Takie nań miłość nałożyła pęta.
Biedny ja! – woła – biedny z tej przyczyny,
Że moją miłość zdeptała tak dumnie,
Że szczęścia ze mną nie chciała, ni u mnie,
Miłość mnie karze i dręczy bez winy!
Po długich mękach, na krzyż wbity w ziemię
Wspiął się i w krzyża otwarte ramiona
Kładąc się pasterz – głowę zwiesił, kona!
Lecz z sobą uniósł tej miłości brzemię".
Święty Grzegorz Wielki, Reguły pasterskie: „Pasterz niech będzie roztropny w milczeniu, a pożyteczny w mówieniu; nie powinien rozgłaszać tego, o czym należałoby milczeć, ani zamilczać tego, co się powinno powiedzieć. Albowiem podobnie jak nierozważne słowo wprowadza w błąd, tak nieroztropne milczenie pozostawia w błędzie tych, którzy mogliby poznać prawdę. A tymczasem nierozważni pasterze w obawie przed utratą ludzkich względów często powstrzymują się od otwartego głoszenia tego, co słuszne. Nie strzegą owczarni – powiada Prawda – z gorliwością dobrych pasterzy, ale postępują jak najemnicy, uciekając w obliczu nadchodzącego wilka, zasłaniając się milczeniem”.
