΄΄ Φωτιάδης Νίκος ΄΄ Αυτή την φορά θα σας ταξιδέψω στο παρελθών μιας δεκαετίας που ορειβατικά με σημάδεψε με απίστευτα κατορθώματα με τα μέσα που είχαμε τότε την δύναμη την τρέλα την όρεξη για περιπέτεια . Στο τέλος ακριβώς της δεκαετίας το 1999 Μας καρφώθηκε στο μυαλό με τον φίλο και συμμαθητή από το γυμνάσιο Σταύρο Μιχαηλίδη να διανυκτερεύσουμε στην ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας τον Μύτικα του Ολύμπου , έβαλε την ιδέα ο Σταύρος , είχα μια τρελή συνήθεια πριν βγει η χρόνια να κάνω κάτι που ήταν ριψοκίνδυνο , έτσι έδεσε η ιδέα αυτή . Στης 12 Αυγούστου 1999 το πρωί ξεκινήσαμε από τα χωριά μας σε λίγες ώρες περπατάμε στο οροπέδιο των Μουσών στα 2,600 υψόμετρο , ανεβαίνουμε στον Προφήτη Ηλία Ολύμπου , όταν αρχίζει να βραδιάζει ξεκινάμε για το Λούκι όπου θα αναρριχηθούμε για την κορυφή , κατά της 20΄50 είμαστε στο Λούκι και στης 21΄20 αγγίζουμε τον Μύτικα . Αφού ταχτοποιούμε τα πράγματα μας για την διανυκτέρευση απολαμβάνουμε την απίστευτη θέα της χώρας μας από το ύψος αυτό , και την απίστευτα μαγική συνεχόμενη πτώση βροχή μετεωριτών διαττόντων όλο το βράδυ μικρά κομμάτια μετεωρίτη με την ονομασία Περσείδες . Η θερμοκρασία ήταν 13 βαθμούς κελσίου με απίθανη καθαρή ατμόσφαιρα και καλό καιρό . Τα ματιά έκλεισαν με τους μετεωρίτες να πέφτουν . Το ξημέρωμα και αυτό διαφορετικό από ότι έχουμε ζήση όλη η Ελλάδα στα πόδια σου !!!!! 13 Αυγούστου 1999 κατά της 09΄00 ξεκινήσαμε την κατάβαση . Έτσι έλαβε τέλος η υπέροχη πλέων ανάμνηση αυτή 25 χρονών τότε 46 τώρα αναπολούμε …
