Nowy Dwór Mazowiecki - miasto powiatowe i siedziba gminy, w województwie mazowieckim, położone przy ujściu Narwi do Wisły.

Nowy Dwór najprawdopodobniej został utworzony przed rokiem 1233, jego założycielem był Konrad I Mazowiecki.

Pierwsza wzmianka o Nowym Dworze pochodzi z dokumentu z roku 1294, gdzie wojewoda mazowiecki, Jan herbu Nałęcz występuje jako właściciel Nowego Dworu.

Znaczącą datą dla miasta jest rok 1374. W tym roku bowiem, 29 czerwca w Rawie, Książe Mazowiecki Ziemowit III, nadał prawa miejskie tzw. chełmińskie Nowemu Dworowi.

W późniejszych latach Nowy Dwór niejednokrotnie zmieniając właścicieli, sukcesywnie ulegał zubożeniu i degradacji. Przyczyną tego były liczne wylewy obu rzek, zarazy, głód a także działania wojenne i rozgrabianie miasta.

Rozbiory Polski spowodowały, że Nowy Dwór po III rozbiorze (po II znajdował się jeszcze w granicach terytorium Rzeczpospolitej), znalazł się pod panowaniem pruskim.

W 1820 r. miasto stało się miastem rządowym, otrzymało prawo do jarmarków, zaczęły powstawać szynki i karczmy, do miasta zaczęła napływać również ludność niemiecka, rosyjska i żydowska.

W końcu XIX wieku, w wyniku wybudowania linii kolejowej nastąpiło ożywienie gospodarcze. Zaczęły powstawać pierwsze zakłady przemysłowe, fabryki i usługi.

W okresie II wojny światowej, w początkowej fazie okupacji miasto nosiło nazwę Neuhof, a w roku 1942 zostało przemianowane na Bugmünde. W tym samym roku miastu nadano niemieckie nazwy ulic.

Po II wojnie światowej, miasto mocno zniszczone we wrześniu 1939 roku odbudowano i rozbudowano. Powiększył się jego obszar, przybyło mieszkańców, powstało kilka nowych osiedli i szkół.

свернуть