Στην νότια όχθη της λίμνης Κορώνειας βρίσκεται ο πύργος του Αγίου Βασιλείου που χρονολογείται στον 14ο αιώνα. Η θέση του είναι στον οδικό τότε άξονα που διέσχιζε το βουνό του Χορτιάτη και συνέδεε τη Θεσσαλονίκη με το νότιο τμήμα της Εγνατίας οδού.
Ο πύργος πιθανότατα δεν αφορούσε τόσο την άμυνα της Θεσσαλονίκης όσο με την προμήθεια της πόλης με γεωργικά προϊόντα που προέρχονταν τη γύρω εύφορη περιοχή και ψάρια που αλιεύονταν από την λίμνη Κορώνεια. Επί Τουρκοκρατίας η περιοχή ήταν έδρα ειδικού εισπράκτορα για την είσπραξη του φόρου της δεκάτης από την αλιεία.
Ο πύργος έχει ύψος 15 μέτρα περίπου και διαστάσεις 10,5x10,5 μέτρα.
Σε κάθε πλευρά του υπάρχουν εξωτερικά τέσσερις αντηρίδες διαστάσεων 1,0x0,4 μέτρα που απέχουν μεταξύ τους περί τα 2 μέτρα.
Η μοναδική είσοδος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά και είναι υπερυψωμένη για λόγους ασφαλείας.
Η τοιχοποιία ακολουθεί το το ατελές πλινθοπερίκλειστο σύστημα με οριζόντια διατεταγμένα πλινθία (τούβλα) για την πλήρωση των κενών και ασβεστοκονίαμα ως συνδετικό υλικό. Ανά διαστήματα ενισχύεται περιμετρικά με σύστημα ξυλοδεσιών.
Ο πύργος υπέστη έντονη φθορά κατά τα νεότερα χρόνια, η πιο σοβαρή ζημιά προκλήθηκε με το σεισμό του 1978, όταν κατέρρευσε μεγάλο τμήμα της ανωδομής. Το 2007-2008 πραγματοποιήθηκαν από την 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων τοπικές ανακτίσεις, συντήρηση αυθεντικής τοιχοποιίας εσωτερικά και εξωτερικά του πύργου, αποκατάσταση ανοιγμάτων και ξυλοδεσιών.
