Subscribe now: www.youtube.com/@CobaltEclectic
Θέμης Σερμιέ & Ζαχαρίας Καρούνης - Κοχλαράκιας | Themis Sermie & Zacharias Karounis - Koxlarakias - Live

iTunes link: [ Ссылка ]

Γιώργος Νταλάρας - Τραγούδια με ουσίες - Ζωντανή Ηχογράφηση από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού Ιούλιος 1997

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕ ΟΥΣΙΕΣ Αλλά και με ευαισθησίες, ιστορικές μνήμες και ήθος που καταγράφουν μια κοινωνική πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε από το 1920 ως τις μέρες μας, σε όλα τα είδη του αστικού τραγουδιού -σμυρναίικο, ρεμπέτικο, οπερέτα, επιθεώρηση, ελαφρό, λαϊκό, σύγχρονο, ροκ- που κάνουν χρήση "ουσιών".

Ο Γιώργος Νταλάρας αγκαλιάζοντας με αγάπη όλο αυτό το υλικό καταφέρνει για άλλη μια φορά, με τις αξεπέραστες ερμηνευτικές του ικανότητες και τη βαθιά μουσική του γνώση, να δώσει το καλλιτεχνικό του στίγμα σε τραγούδια με ιστορία 100 και πλέον χρόνων και να καταδείξει το αυτονόητο δικαίωμα της τέχνης να μιλά για τα ανθρώπινα πάθη. Έτσι εκπληρώνει και την υπόσχεση, που 25 χρόνια πριν είχε δώσει στο ακροατήριό του, όταν παίζοντας δυο χασικλίδικα τραγούδια στις συναυλίες του Ορφέα είχε αναγγείλει την κυκλοφορία ενός δίσκου αφιερωμένου σε τραγούδια με ουσίες.

Ο μελετητής του ελληνικού τραγουδιού Παναγιώτης Κουνάδης, ο οποίος είχε και την ιδέα, μετά από πολύχρονες έρευνες συγκέντρωσε πάνω από 2000 τραγούδια με θέμα τις ουσίες "απαγορευμένες" και μη, από όπου επέλεξε και το υλικό των δύο πολυτελών εκδόσεων που θα κυκλοφορήσουν, παραδίδοντας μας ουσιαστικά την πρώτη εμπεριστατωμένη μουσικά και ιστορικά γι' αυτό το είδος έκδοση.

Cobalt Music
Subscribe: [ Ссылка ]
Like us on Facebook: [ Ссылка ]
Follow us on Twitter: [ Ссылка ]
Follow us on Instagram: [ Ссылка ]
Official Website: [ Ссылка ]

Στίχοι: Βασίλης Μεσολογγίτης
Μουσική: Γιώργος Βιδάλης

Στίχοι
Ρε πώς έγινες έτσι βρε μωρ’ αδερφούλη μου,
σαν μπαγιάτικος παστουρμάς είσαι ας πούμε!
Ανακριτή σ’ έβαλα ρε, ε; Αν είμαι παστουρμάς ή αν είμαι σουτζούκι;
Όχι ρε, από φιλικάδα σε ρωτάω για να ξέρεις δηλαδή.
Φίλος δεν υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο, συμφέρον μονάχα.
Ο καλύτερος φίλος του εμαυτού σου είναι ο εμαυτός σου για να ξέρεις.
Καλά ντε, συγγνώμη βρε αδερφούλη μου.

Τι σας νοιάζει αν έγινα πρεζάκιας
και γυρίζω στους δρόμους κοχλαράκιας,
τι σας μέλλει που με περιφρονάνε
δεν με ξέρουνε και πια δε μου μιλάνε.

Αν γυρίζω στους δρόμους κουρελιάρης,
τιποτένιος, τεμπέλης κι αλανιάρης,
μη ρωτήσεις κοσμάκη την αιτία
το πώς έπεσα κι εγώ στην αλητεία.

Αν αγαπάτε, μη με ρωτάτε
να σας πω το μυστικό μου.
Ρε σεις δεν πάτε, εμ δε με παρατάτε,
το κρατώ για με γιατί είν’ δικό μου.

Αν τις νύχτες γυρνάω στο λιμάνι
και αν είμαι μαστούρης ή χαρμάνης,
αν στην τσέπη μου δεν έχω ούτε γρόσι
δε θα ζητήσω κανείς να μου το δώσει.

Κι αν δεν έχω στον κόσμο πια κανένα
κι όλα είναι για μένα πεθαμένα,
του κοσμάκη του λέω να μη μιλήσει
να σκεφτεί λιγάκι κι ύστερα να βρίσει.

Αν αγαπάτε, μη με ρωτάτε
να σας πω το μυστικό μου.
Ρε σεις δεν πάτε, εμ δε με παρατάτε,
το κρατώ για με γιατί είν’ δικό μου.

Γεια σου Βασιλάκη μου, πονεμένε άνθρωπε!

свернуть