اگر به رسانه ها رژیم نگاه کنیم به ویژه به تلویزیون آخوندی در روزهای اخیر پر است از واکنشهای ترس آلود نسبت به آنچه که در شورای امنیت ملل متحد، یا پارلمان اروپا یا سنا و مجلس نمایندگان آمریکا می گذرد. در یک کلام ابراز وحشت نسبت به حلقه تنگ شونده انزوا. برای بررسی این موضوع و پاسخ به این سوال که علت اصلی نگرانی رژیم چیست گفت و گویی داریم با رضا هفت برادان
مضمون این واکنشها و اقدامات متقابل رژیم آخوندی چیست؟
خوب ،دور جدید این گونه واکنشها از زمان تصویب طرح تحریم های جدید در سنای آمریکا شروع شده است. در گامهای بعد نسبت به اعلام سیاست تغییر رژیم توسط وزیر امور خارجه آمریکا و بعد آنچه در جلسه های متعدد استماع و شورای امنیت ملل متحد مطرح شده و همینطور بیانیه ۲۶۵نماینده پارلمان اروپا، واکنشهای متعددی را شاهد بوده ایم. مضمون آنها در یک جمله ابراز نگرانی و آه و ناله است. که به صورتهای مختلف و البته به زبان آخوندی که گاه حالت وارونه گویی هم دارد بیان شده است
- ولی حداقل در مورد تحریم های جدید که اقدام عملی مشخص در بین موضعگیری های لفظی مختلف است، رژیم گفته است پس از باز شدن مجلس به سرعت به اقدامات متقابل و مقابله جویانه دست خواهد زد. این مورد را که نمیشود آه و ناله تصور کرد؟
-اجازه بدهید اول کوه مجلس آخوندی موش مقابله با آمریکا را بزاید بعد ببینیم. اگر خاطرتان باشد در آذر ماه سال قبل آخوند روحانی در واکنش نمایشی به آنچه که خودشان «اهمال، تعلل و نقض برجام » از طرف آمریکا یاد می کردند دستور داد « برنامه ریزی برای طراحی و ساخت پیشران هسته ای جهت بهره گیری در حوزه حمل و نقل دریایی» و « مطالعه و طراحی تولید سوخت مصرفی پیشران هسته ای» را شروع کنند و ظرف سه ماه گزارش آنرا به روحانی بدهند. یکی دو هفته قبل رسانه های باند رقیب با تمسخر از روحانی پرسیده بودند طرح پیشران به کجا رسید؟ حالا هم مجلس رژیم مگر چه کار می تواند بکند؟ مثلا آمریکا را تحریم کند؟ یا کشورهایی که با آمریکا مراوده دارند را تحریم کند؟ که اینقدر در بوق کرده اند طرح های متقابل و یا مقابله جویانه. البته در یک صورت باید واکنش مجلس رژیم را جدی گرفت. که تصویب کنند رژیم غنی سازی را مثل گذشته شروع کند. که هرگز به این نزدیک نخواهند شد. چون خوب می دانند معنی این حرکت به معنی عملکرد ماشه اتوماتیک در برجام است. یعنی بازگشت به بند هفت از فصل 41 منشور ملل متحد است. یعنی بازگشت اتوماتیک تمامی تحریم ها و سایه جنگ
بله این واکنشی است نسبت به اقدام مشخص درجلسه سنای آمریکا . اما سایر موارد که هنوز به اقدامی تبدیل نشده است، حرفهای در جلسه استماع یا شورای امنیت یا رسانه هاست و دلیلی ندارد که واکنشهای رژیم را به نگرانی تعبیر کنیم
.
-اگر رژیم نگران نیست چرا این همه واکنش نشان می دهد. می تواند به این خبرها نپردازد و اشاره هم نکند. چون مطرح کردن آنها در رادیو و تلویزیون و رسانه ها یا نامه نوشتن برای دبیرکل ملل متحد یا داد و فریاد و جیغ بنفش در نمایشهای جمعه، اینها همه علامت کم اهمیت بودن یا بی اثر بودن مواضع و اظهارات صورت گرفته نیست. این نکته خودش واضح است. اما جدای از این معلوم است که وقتی وزیر خارجه آمریکا به عنوان یک مقام رسمی صحبت از تغییر نظام می کند و می گوید این سیاست ماست، حتی اگر تا عملی شدن این سیاست فاصله زیادی باشد و یا اصلا محقق نشود اما نفس بیان تغییر به عنوان سیاست از نظر سیاسی یک حرکت مهم است و بخصوص یک رژیم سست و لرزانی مانند آخوندها را به شدت هراسناک می کند، روی ریزشی های درون رژیم و مزدوران خارجی اثر بلافصل ریزش و انفعال دارد. همین طور مثلا سخنان نماینده دائم آمریکا در ملل متحد در جلسه شورای امنیت را نمی توان به لحاظ سیاسی کم اهمیت تلقی کرد و سوم اینکه وقتی حجم چنین موضع گیری هایی زیاد می شود خودش می تواند به یک کیس جدید تبدیل شود. به این ترتیب رژیم شاهد تنگ تر شدن هرچه بیشتر حلقه انزواست. که می داند در چند گام بعدتر این حلقه هم به لحاظ جهانی هم منطقه یی خیلی تنگ تر خواهد شد
-به هرحال حتی براساس همین توضیحاتی که دادید و بامهم تلقی کردن مواضعی که علیه رژیم گرفته شد و به لحاظ سیاسی هم مهم است اما در عمل هنوز ماده و محقق نشده و نمی تواند این همه نگرانی را در رژیم که شما توضیح می دهید توجیه کند. مگر اینکه یک نگرانی مادی و واقعی وجود داشته باشد
بله درست می گویید. عامل اصلی وحشت در بیرون نظام وجود دارد که البته تمامی این فشارهای سیاسی به اعتبار وجود همان عامل است که برای رژیم خطرناک می شود. اجازه بدهید این عامل بیرونی را از زبان برخی حامیان برجسته اش معرفی کنم. .... چارنسکی نایب رییس پارلمان اروپا گفته« یکی از بهترین کارهای زندگی سیاسی من حمایت قوی از اپوزیسیون دموکراتیک ایران تحت رهبری خانم مریم رجوی است». یا اد.رویس رئیس کمیته امور خارجی کمیته آمریکا ضمن ابراز خوشحالی از انتقال کامل و سالم مجاهدان اشرفی از لیبرتی به آلبانی نوشته« مردم ایران شایسته حکومتی هستند که با آنها با کرامت و احترام برخورد کند». یا ژرارد دوپره رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا از طرف 265 نماینده این پارلمان که شامل 4 نایب رئیس و 23رییس کمیسیون و روسای هیاتهای روابط پارلمان اروپا میشود ضمن اعلام همبستگی با مقاومت ایران از کشورهای اروپایی خواسته است که به حمایت از مقاومت ایران بپیوندند.
خب مقاومتی که اینطور حمایت دارد و می تواند این بحرانها را سمت بدهد کما اینکه تغییر رژیم را هم همین مقاومت از سالها قبل گفته و پایش ایستاده است تا الان که از زبان یک مقام رسمی در آمریکا مطرح می شود و این وحشت البته این روزها به دلیل خیلی زیاد شده که فردا به اوج خودش می رسد. با آن رژه سیاسی و ارائه یی که در گردهمایی بزرگ مقاومت ایران صورت خواهد گرفت
