İmale, fethada ve onu takip eden elifte ortaya çıkan telaffuz değişikliği anlamında dil ve kıraat terimidir. İmale, sarf ve kıraat ilimlerinde “fethayı kesreye ve elifi yâ’ya yaklaştırarak seslendirmek” demektir.

işmâm, “vakıf durumunda dammeyi sessiz olarak dudaklarla göstermek ve vakıf sebebiyle meydana gelen sükûnu icra ettikten sonra zammeyi belirtmek üzere dudakları ileriye doğru toplamak” demektir.

Revm, tecvit literatüründe “ الروم طلب الحركت بصوت خفي (Revm, harekeyi hafif bir sesle belirtmektir.)” şeklinde tarif edilmiştir. Harekeyi belirtmekten maksat harekenin üçte birinin telaffuz edilmesidir. Ayrıca revm hareke hükmünde olduğundan sadece kasır vechi ile yapılır (Dağdeviren, s.80-81).
Revm ve işmam yapılmayan yerler şunlardır:

1) Sonu tenvinli kelimelerde

2) Ârızî harekelerde

3) Müenneslik ( ة )’lerinde

4) Cemi mimlerinde (Suyûtî, I,276)

свернуть