Πάτημα του πρώτου πλήκτρου. Με δάχτυλα στον αέρα. Η γλυκιά Φραγκοσυριανή ανταμώνει την μυθική Φλέρυ «και ας μου ‘ρθει συγκοπή…». Συγκίνηση που οδηγεί στην αμηχανία. Θυμάμαι την πρώτη επαφή μου με τα «Λειτουργικά». Δύο γυμνά πόδια να τρέχουν στο πικάπ ενός δωματίου μικρού «με δάκρυα στα μάτια». Λες και χώριζα εγώ εκείνο το δειλινό. «Η μουσική είναι μόνο κατ’ ιδίαν ακρόαση. Μόνο απομονωμένος εμβαθύνεις και προσηλώνεσαι, μπαίνει μέσα σου, νιώθεις αυτό που ακούς», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις.

Στίχοι-Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Ερμηνεία: Φλέρυ Νταντωνάκη
Πιάνο: Μάνος Χατζιδάκις
Από το Δίσκο «ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ» του Μάνου Χατζιδάκι Έργο 29 (1970-71). Μεταγραφή παλαιών ρεμπέτικων τραγουδιών, για φωνή και πιάνο,1991

Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά

Θα 'ρθω να σε ανταμώσω
κάτω στην ακρογιαλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά

Θα σε πάρω να γυρίσω
Φοίνικα, Παρακοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή

Στο Πατέλι, στο Nυχώρι
φίνα στην Αληθινή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή

свернуть