Ne acelesi vardı olmayışların,
Bekleyemez miydi sanki 60 yıl ?
Ayranımı döktü sevmeyişlerin
Yarım kaldı hep yarım kalacak olan.
Tarumar etti gidip gelişlerin,
Gülüp duruşların,
Bakıp gidişlerin,
Mahvetti ikimizi yalnız kalışların.
Başıma çöktü dergâh diye inşâ ettiğim kümbet
Küfret!
Sinsice yaklaşıp yanıma
Son parçanıda almak için benden
Küfret, olmayan olsalara!
Sevmek denize atılan tekme, kırılır mı acaba?
Susmayı konuşan yıldırıcı güç,
Konuşmayı susandı ya da
Anlaması güç
Şans getirmeye gitti dört yapraklı yonca
Çürümüş biri farkında değil.
25 yılımı bağcıklarıyla idâm etti 38 numara.
Lanetli dansı vazgeçmenin
Herkesten edilen sırdaştır nefret,
Âdi bir çöp gibi hissettiren kendimi
Tiksindiren kendimi yine
Taa en derinlerimdeki kendimden
Kusar öğüre öğüre elimin değdiği
En iyi bildiğim iştir gönül isrâfı
Arzularım reddedilmeyi meslek edinmiş
Kokun var her yerde
Ve her kadında senin gözlerin
İmâ yok bunda anla beni
Alnımı koyduğum omuz küser sevince.
Cennette de acıyacak mı kalbimiz ?
Söz: Postmodern Derviş
Ещё видео!