محمد راجى درویش گنابادی؛ متولد ١۳۴۰ در شهرستان اليگودرز استان لرستان بود.
مرحوم راجی، از ١٨سالگى به‌طور داوطلبانه به جبهه اعزام شده و از ۱۹سالگی تا پایان جنگ را به‌خاطر شجاعت‌اش به عنوان فرمانده‌ی تيپ ۵۷ ابوالفضل در جنگ حضور داشت.
او بعد از جنگ هشت ساله به‌عنوان فرمانده مرزدار سپاه در منطقه كردستان خدمت کرد. راجی سال ۱۳۸۱ و در ۴۱سالگی درخواست بازنشستگی نموده و با درجه سرهنگ تمام بازنشست شد و به كشاورزی و باغداری در زادگاهش مشغول شد.
محمد راجی که از فروردین ١٣٩٢ به درویشی گرایش پیدا کرده بود؛ در بهمن ماه ۱۳۹۶ به دلیل نگرانی از استقرار ایست بازرسی و حضور مأموران امنیتی در مقابل منزل دکتر تابنده، همراه با سایر دراویش در تجمع خیابان گلستان هفتم شرکت کرد.
او سحرگاه یکم اسفند در حمله نیروهای امنیتی به گلستان هفتم به همراه فرزندانش «محمدعلی» و«طیبه» مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بازداشت شد. او ظهر روز یکم اسفند بر اثر شدت شکنجه در بازداشتگاه جان باخت
خبر فوت او را ۱۵ روز بعد، مأمورین طی تماسی تلفنی به خانواده اعلام کردند. در حالی که محمد راجی و فرزندانش در تهران ساکن هستند؛ بدون اجازه خانواده، پیکر وی را به الیگودرز منتقل کردند. او هنگام فوت در بازداشتگاه ۵۶ سال داشت.
مراسم تدفین او در الیگودرز، شبانه و در حضور پرتعداد مأموران امنیتی برگزار شد.مأموران اجازه شرکت در آن مراسم را به هیچ‌یک از همشهریان یا بستگانش ندادند.
علی‌رغم شکایت خانواده این درویش و گذشت حدود یک سال، نه تنها قاتل وی معرفی نشده؛ که در این یک سال دخترش طیبه راجی بارها توسط مأمورین امنیتی مورد احضار و تهدید تلفنی قرار گرفته است.
